Woensdag hebben we dan eindelijk ons project opgeleverd. Men. Karim (de systeembeheerder) is even gaan kijken naar ons werk en hij was tevreden. Leuk om een echt project op te leveren en alles werkt zoals het gepland was.
S`morgens kwam er een journalist en een fotograaf om ons te interviewen en een stukje over ons in de krant (“de ware tijd”) te zetten.
De server die Pim en zijn groepje hadden geïnstalleerd heeft het begeven, net 1 dag nadat Pim weg is (die is dinsdags terug naar Nederland gegaan omdat hij later die week op vakantie zou gaan met zijn familie). Waarschijnlijk is het een hardware probleem waardoor de server is gecrasht. Werner had me in eerste instantie gevraagd of ik die weer kon opbouwen maar later zijn de plannen gewijzigd en zullen we een netwerk opleveren zonder server. Daar zullen we nog wel wat aanpassingen voor moeten doen, maar een werkend netwerk zullen ze krijgen!!
Donderdag kon ik lekker uitslapen tot 7:00 (normaal staan we op om 5:15/5:30) omdat we een bedrijf zouden bezoeken (Telesur).
Dit keer zouden we niet met de auto gaan maar eens reizen zoals ze hier regelmatig ook wel eens reizen namelijk met het bootje de surinamerivier oversteken en daarna nog een klein stukje lopen. De boot was echt zoals je wel eens op de televisie ziet, heel dun met een dakje erop en in allerlei kleuren geschilderd. Zo`n overtocht kost maar 1,50 SRD (ongveer €0,50), en de boot vertrekt pas als die vol is. Wel grappig, gelukkig hoef je nooit zo lang te wachten rond dat tijdstip want er komen genoeg mensen.
Toen we er aankwamen was Werner er al met voor iedereen een krant. En ja hoor, we stonden er in. Leuk, ik sta in een Surinaamse krant met mijn naam en foto.
De rondleiding bij Telesur was best leuk, we kregen een uitgebreide rondleiding die naar mijn idee ook wel in 2 uur had gekund. Nu waren we begonnen om 9:00 en waren we pas om 14:30 klaar. Ja het duurde wel erg lang, maar we zijn op plaatsen binnen het bedrijf geweest waar niet iedereen komt en kregen een goede uitleg. We zijn net als bij digicel in de serverruimte geweest en maar die van Telesur was wel even wat groter als die van digicel.
We kregen tot 2 keer toe wat te eten en te drinken en na afloop kregen we een complete lunch mee naar huis (kip met rijst en kouseband en natuurlijk weer iets te drinken) naast een leuke sleutelhanger, petje en een pen met zoals het hoort het Telesur logo. Daar kan Nederland een voorbeeld aan nemen.
Telesur had zelfs een programmaboekje voor ons gemaakt dat er zo uitzag;
9:00 ontvangst gasten Keizerstraat.
9:15 - 9:45 inleiding door dhr. K. Welzijn in de kantine.
10:00 – 10:45 rondleiding op de afdeling Management Informatie Systemen (MIS) door dhr. R. Hahn.
11:00 – 11:45 Rondleiding op de afdeling Exploitatie Onderhouds Centrale (EOC) door dhr. D. Tjen A Kwoei.
11:45 – 12:15 Rondleiding op de afdeling Transmissie dienst (TRADI) door dhr. H. Bottse.
12:15 – 12:30 Vertrek naar centrum 2 aan de van `t Hogerhuysstraat.
12:30 – 13:15 Centrum 2 (TRADI) Rondleiding door dhr. Wijnhard.
13:15 – 13:45 Rondleiding op de afdeling internet en multimedia diensten door dhr. M. Noten.
14:00 Vertrek naar keizerstraat.
Bij het zien van het programma keek ik Werner en Roland aan en zag aan ze dat wat ik dacht ze ook dachten. Ik had niet verwacht dat het zo lang zou duren. Maar goed, uiteindelijk was het echt leuk en bijzonder om eens achter de schermen te kijken bij een groot Telecommunicatie bedrijf.
Na het bezoek aan Telesur zijn we met een aantal nog ff een uurtje Paramaribo in geweest.
Toen ik eenmaal thuis was heb ik mijn vermoeide voeten in de hangmat gelegd en ben ik in slaap gevallen.
matthijs
vrijdag 19 december 2008
donderdag 18 december 2008
En toen stonden we in de krant.....
De Ware Tijd, donderdag 18 december 2008
Werk gegarandeerd voor ICT carrière
door Martin Redjodikromo
18/12/2008
Paramaribo - Het Natuur Technisch Instituut (NATIN) wil in 2009 met een formele ICT-opleiding op MBO-niveau beginnen.
De voorbereiding is al ingezet via het Go-programma, waarbij een Surinaamse en Nederlandse organisatie bij elkaar worden gezet die gemeenschappelijke doelen nastreven. Het zogenoemde twinningssysteem. In dit kader is het Natin een samenwerking aangegaan met ROC Midden Nederland en verlenen de ICT-bedrijven Spangmakandra en het Nederlandse Us Media medewerking. Tot en met zaterdag vertoeven zes Nederlandse studenten bij Surinaamse gastgezinnen van eveneens zes Natin-studenten als onderdeel van dit twinningproject. Volgend jaar mei is het de beurt van de zes Natinners om voor twee weken bij hun Nederlandse gaststudenten op bezoek te gaan.
“Wat me opvalt is dat vooral de mate waarin de samenwerking tot stand komt, heel vlot verloopt,” zegt Werner Pauchli, docent Applicatieontwikkeling van ROC Midden Nederland, aan de krant. Hij merkt dat er duidelijke afspraken worden gemaakt en zonder hiërarchische problemen. “Iedereen kent zijn taak en doet wat hij moet doen.” Waarop de docent ook de nadruk legt, is dat personen die een ICT-carrière nastreven altijd gegarandeerd zijn van een baan. “De vraag naar ICT-krachten zal in de toekomst niet afnemen.” De docent dik ook aans dat ICT in feite overal hetzelfde is, het gaat er bij hem om dat studenten handvaten worden aangereikt om assertief te zijn en zich te kunnen inpassen in de bedrijfscultuur, en dat vooral teamwerk van belang is om bepaalde doelen te bereiken.
De Nederlandse ICT-studenten zijn gekoppeld aan Natin-studenten die electrotechniek doen. Jeane-Pierre Draibas is in zijn laatste jaar Electro-overdracht en is meer te weten gekomen over het opzetten van een computernetwerk. “Het is niet zomaar de stekker van de pc in een stopcontact steken, er komt veel meer bijkijken,” zegt hij. Volgens hem moet bij de aanleg hiervan de installateur precies weten hoeveel stroom er nodig is, wat de weerstanden zijn, en de aanleg van de bedrading moet daar ook op afgestemd zijn.
Matthijs van Leeuwen is vol lof over de opvang bij zijn Surinaams gastgezin, alleen moet hij wennen aan de voeding en het koude water uit de douche. Over bezoeken aan bedrijven merkt hij op dat het wel mogelijk is om in Suriname te werken. “Ik ben wel bereid tegen een Surinaams loon hier te komen werken, zolang het al mijn kosten kan dekken en ik ook een beetje kan sparen.”-.
dWT foto/ Werner Simons
Studenten van het Natin en ROC midden Nederland werken in klas 302 in groepen van vier aan ICT studieprojecten.Het is de bedoeling dat volgend jaar er eindelijk een formele ICT opleiding vanstart gaat op MBO-niveau bij het Natin.-.
Werk gegarandeerd voor ICT carrière
door Martin Redjodikromo
18/12/2008
Paramaribo - Het Natuur Technisch Instituut (NATIN) wil in 2009 met een formele ICT-opleiding op MBO-niveau beginnen.
De voorbereiding is al ingezet via het Go-programma, waarbij een Surinaamse en Nederlandse organisatie bij elkaar worden gezet die gemeenschappelijke doelen nastreven. Het zogenoemde twinningssysteem. In dit kader is het Natin een samenwerking aangegaan met ROC Midden Nederland en verlenen de ICT-bedrijven Spangmakandra en het Nederlandse Us Media medewerking. Tot en met zaterdag vertoeven zes Nederlandse studenten bij Surinaamse gastgezinnen van eveneens zes Natin-studenten als onderdeel van dit twinningproject. Volgend jaar mei is het de beurt van de zes Natinners om voor twee weken bij hun Nederlandse gaststudenten op bezoek te gaan.
“Wat me opvalt is dat vooral de mate waarin de samenwerking tot stand komt, heel vlot verloopt,” zegt Werner Pauchli, docent Applicatieontwikkeling van ROC Midden Nederland, aan de krant. Hij merkt dat er duidelijke afspraken worden gemaakt en zonder hiërarchische problemen. “Iedereen kent zijn taak en doet wat hij moet doen.” Waarop de docent ook de nadruk legt, is dat personen die een ICT-carrière nastreven altijd gegarandeerd zijn van een baan. “De vraag naar ICT-krachten zal in de toekomst niet afnemen.” De docent dik ook aans dat ICT in feite overal hetzelfde is, het gaat er bij hem om dat studenten handvaten worden aangereikt om assertief te zijn en zich te kunnen inpassen in de bedrijfscultuur, en dat vooral teamwerk van belang is om bepaalde doelen te bereiken.
De Nederlandse ICT-studenten zijn gekoppeld aan Natin-studenten die electrotechniek doen. Jeane-Pierre Draibas is in zijn laatste jaar Electro-overdracht en is meer te weten gekomen over het opzetten van een computernetwerk. “Het is niet zomaar de stekker van de pc in een stopcontact steken, er komt veel meer bijkijken,” zegt hij. Volgens hem moet bij de aanleg hiervan de installateur precies weten hoeveel stroom er nodig is, wat de weerstanden zijn, en de aanleg van de bedrading moet daar ook op afgestemd zijn.
Matthijs van Leeuwen is vol lof over de opvang bij zijn Surinaams gastgezin, alleen moet hij wennen aan de voeding en het koude water uit de douche. Over bezoeken aan bedrijven merkt hij op dat het wel mogelijk is om in Suriname te werken. “Ik ben wel bereid tegen een Surinaams loon hier te komen werken, zolang het al mijn kosten kan dekken en ik ook een beetje kan sparen.”-.
dWT foto/ Werner Simons
Studenten van het Natin en ROC midden Nederland werken in klas 302 in groepen van vier aan ICT studieprojecten.Het is de bedoeling dat volgend jaar er eindelijk een formele ICT opleiding vanstart gaat op MBO-niveau bij het Natin.-.
dinsdag 16 december 2008
maandag 15 december 2008
Week-end 13 en 14 december
Door: Raymond Zooooo, het is zaterdag, het is vroeg 5:35 en wij (Jean Pierre en ik) hebben ons verslapen. We haasten ons naar school en denken al aan de avonduren. Op school gaat alles goed en om 11 uur stoppen we er mee. Voor de Nederlandse studenten stonden er wat dingen gepland. We wilden eerst naar Cola Kreek gaan lunchen om vervolgens de nacht door te brengen op White Beach. De auto was net in elkaar gezet dus we konden vertrekken. Eenmaal onderweg leek het ons een goed idee om wat drinken in te slaan in het geval we stil zouden komen te staan. Dus bij één van de 1000 supermarkten langs de weg even gestopt om water in te slaan en een paar flessen cola. Nadat de sigaretjes waren gerookt en de blazen weer waren geleegd gingen we verder. Het was in principe een lange rechte weg maar het werd op een gegeven moment nog even spannend. We kwamen namelijk op een bauxiet weg waar ooit wel eens asfalt heeft gelegen, maar dat was helemaal afgebrokkeld. En met Werner achter het stuur, met een ietwat zware rechterbeen, was het een dolle rit. Na anderhalf uur rijden kwamen we in Cola Kreek aan. Het was erg rustig en het zag er allemaal leuk uit. Er was een hele grote speeltuin voor de kinderen en genoeg bomen om even uit de zon te gaan. We hebben even naar de kreek gekeken en het zag er inderdaad uit als Cola. Ook in het water waren niet zoveel mensen en we konden dus allemaal leuke foto’s maken van de kreek met de natuur erom heen. Maar goed, na 2 foto’s had ik wel zin in eten. We namen met z’n allen een patatje met en een parbootje (hét Surinaamse bier) of een colaatje. Na het op te hebben gegeten en even te hebben gezeten hadden we het wel gezien en vertrokken we naar onze eind bestemming: White Beach. Eenmaal aangekomen op White Beach en even te hebben ingecheckt gingen we onze hutten bekijken. We hadden in eerste instantie 2 hutten geboekt maar omdat er in 1 hut een 3-persoons bed stond besloten we er nog een appartement bij te nemen omdat het niet fijn is in dit heerlijke weer met zijn drieën tegen elkaar aan te liggen. Na ons te hebben gesetteld was het tijd om na een harde werkweek los te gaan met een heerlijk biertje, cocktailtje of mixdrankje (en dat al vanaf half 3 ‘s middags) na een paar uur te hebben gezeten waarin Roland uiteraard op de foto is gegaan met de barkeepster vonden we het om 17:00 tijd om een hapje te eten. Na ons even te hebben opgefrist en andere kleren te hebben aangedaan zijn we richting het restaurant gelopen. We werden warm ontvangen door onze gastheer/kok en we kregen een grote tafel aangeboden. Na een drankje te hebben besteld en een menu te hebben uitgekozen hebben we lekker genoten van het mooie weer (kan het niet vaak genoeg zeggen) tot het eten kwam. Uiteindelijk kwam het eten en we kregen echt onwijs veel. We hebben allemaal echt enorm genoten van het eten! Tijdens het drinken van nog enkele () drankjes in het restaurant kwam onze gastheer met het voorstel om karaoke te gaan zingen. We waren de enige in het restaurant, we hadden al wat op en wij gingen dus op het aanbod in. Na heel veel gelachen te hebben om het prachtige gezang van ons allen en onze constante score van 0, vonden we het genoeg en zijn wij er mee opgehouden. Na vele roseetjes en Bacardi colaatjes vonden we het rond een uur of half 11 tijd om het restaurant van ons te verlossen. We hebben de rekening betaald en zijn naar de hut van Werner, Mathijs en Martijn vertrokken om daar nog wat te drinken. We hadden met zijn allen afgesproken dat we niet voor 12 uur zouden gaan slapen en zo wel werd je de Suriname rivier ingedonderd. Dus iedereen nam nog een goeie borrel om wakker te blijven. Een aantal stapten rond half 1 in bed en sommige half 2. Roland en ik hadden het nog naar onze zin en zijn dus nog maar even over het strand gelopen om te kijken of er nog iets te beleven viel. Na enkele hutjes te zijn gepasseerd kwamen we bij een hindoestaanse familie. Hier hebben we de rest van de nacht doorgebracht met wat hapjes en drankjes. Na een aantal uren vonden we het wel welletjes en zijn ook wij gaan slapen. En zo kwam alles tot een einde…….. Ik denk dat ik namens de gehele groep kan zeggen dat het een super geslaagd weekend was dat zeker nog eens over gedaan mag worden! Zeker met dat lekkere weer. - Raymond P.S. Dit is een zeer ingekorte versie van de avond, maar de sappige verhalen worden persoonlijk wel verteld (of niet natuurlijk)..
Martijn & Akash
Vandaag, 12 December is de beurt aan ons om een stukje te schrijven.
Wij zijn Akash Jageswar en Martijn.
Ik ben door mijn gastgezin goed ontvangen. Ik vind de mensen erg gastvrij, wat ik vooral mooi vind is dat de ouders mij als een zoon zien. Dit is iets wat in Nederland niet gebeurd. Het eten is ook erg lekker, alleen kan ik het sausje niet altijd herkennen wat er in zit, maar het is wel erg lekker.
Het is elke dag vroeg opstaan, en het is ‘ochtends zelfs al flink warm!!! Vooral als ik de airco uit stap... Ik denk dat ik door de airco minder last heb van de muggen. Ik heb er wel een paar op mijn voet. Of ze vinden mij gewoon niet lekker, haha.
Ik heb een erg ruime slaapkamer, zoals ik al zei heb ik een airco. Dit is erg luxe, ik ben de enigste van de Nederlandse studenten met een airco. Er staan 2 ruime bedden, dus het had best gekund dat ik Maris mee had kunnen nemen als handbagage!! Ik had haar hand vast kunnen houden, dus dan is het handbagage. Toch? :-P ;-)
Wat mij verbaasde is dat er in de supermarkt hagelslag is. En niet zomaar hagelslag, maar hagelslag van de EuroShopper!! Wat doet dat nou in Suriname??
Ik ben Akash, het maatje van Martijn. Wat ik heel erg leuk vind is dat Martijn heel snel bij ons gewend is. We hebben enkele leuken momenten gehad, bijvoorbeeld gezellig chillen in de stad, grapjes maken, maakt niet uit waarover.
Ik vind het werken aan het project erg gezellig. Niet alleen leerzaam, maar omdat het een leuk groepje is, is het ook leuk om te doen.
De Nederlandse studenten vind ik erg aardig. Ze zijn als een team.
Wat wij erg gezellig vinden is om in de avonduren met Prawien, Roland, Awinash en Matthijs iets gezelligs te gaan doen. Zo zijn we een keer naar voetballen gegaan, wat ook erg gezellig was: we zijn naar een speelhal geweest, hier hebben wij wat foto’s van.
In de speelhal hebben ze tafelvoetbal, … en voor Nederlandse begrippen ‘ouderwetse’ arcade speel automaten. Jeetje, wat is het lang geleden dat ik die machines gezien heb… :-P Er was zelfs friet te koop.
Als je het leuk vind om mijn persoonlijke blog te lezen, mag je een kijkje nemen op:
http://www.mybeagle.net/surinameblog/
Wij zijn Akash Jageswar en Martijn.
Ik ben door mijn gastgezin goed ontvangen. Ik vind de mensen erg gastvrij, wat ik vooral mooi vind is dat de ouders mij als een zoon zien. Dit is iets wat in Nederland niet gebeurd. Het eten is ook erg lekker, alleen kan ik het sausje niet altijd herkennen wat er in zit, maar het is wel erg lekker.
Het is elke dag vroeg opstaan, en het is ‘ochtends zelfs al flink warm!!! Vooral als ik de airco uit stap... Ik denk dat ik door de airco minder last heb van de muggen. Ik heb er wel een paar op mijn voet. Of ze vinden mij gewoon niet lekker, haha.
Ik heb een erg ruime slaapkamer, zoals ik al zei heb ik een airco. Dit is erg luxe, ik ben de enigste van de Nederlandse studenten met een airco. Er staan 2 ruime bedden, dus het had best gekund dat ik Maris mee had kunnen nemen als handbagage!! Ik had haar hand vast kunnen houden, dus dan is het handbagage. Toch? :-P ;-)
Wat mij verbaasde is dat er in de supermarkt hagelslag is. En niet zomaar hagelslag, maar hagelslag van de EuroShopper!! Wat doet dat nou in Suriname??
Ik ben Akash, het maatje van Martijn. Wat ik heel erg leuk vind is dat Martijn heel snel bij ons gewend is. We hebben enkele leuken momenten gehad, bijvoorbeeld gezellig chillen in de stad, grapjes maken, maakt niet uit waarover.
Ik vind het werken aan het project erg gezellig. Niet alleen leerzaam, maar omdat het een leuk groepje is, is het ook leuk om te doen.
De Nederlandse studenten vind ik erg aardig. Ze zijn als een team.
Wat wij erg gezellig vinden is om in de avonduren met Prawien, Roland, Awinash en Matthijs iets gezelligs te gaan doen. Zo zijn we een keer naar voetballen gegaan, wat ook erg gezellig was: we zijn naar een speelhal geweest, hier hebben wij wat foto’s van.
In de speelhal hebben ze tafelvoetbal, … en voor Nederlandse begrippen ‘ouderwetse’ arcade speel automaten. Jeetje, wat is het lang geleden dat ik die machines gezien heb… :-P Er was zelfs friet te koop.
Als je het leuk vind om mijn persoonlijke blog te lezen, mag je een kijkje nemen op:
http://www.mybeagle.net/surinameblog/
vrijdag 12 december 2008
Steven Baas & Sean Libby
Beste lezers,
Hierbij een verhaal van Sean Libby en Steven Baas.
Sean stond vanmorgen op en kwam tot zijn verbazing dat Steven nog steeds sliep, dit is niet een heel raar verschijnsel aangezien Steven wel van slapen houdt. Na drie keer geroepen te zijn door ‘’Oom’’ Glen (Vader van Sean) sliep Steven nog steeds! Steven heeft een paar dagen hiervoor aangegeven dat hij het niet erg zou vinden om bekogeld te worden met een glas ijskoud water als hij niet zou willen opstaan. Dit gebeurde dan ook en Steven was gelijk wakker. Aan slapen kon hij zelfs niet meer denken.
Sean hier tegenover was al klaar met ontbijten en baden, dit gebeurde omstreeks half 5 s’ochtends.
Na een heerlijk ontbijt en een snelle bak koffie sprongen ze op de fiets om vervolgens naar de ‘’bushalte’’ te gaan. Hier kwam de schoolbus de jongens en alle andere studenten uit de buurt ophalen, Sean en Steven dachten in de schoolbus te kunnen slapen maar dankzij de harde muziek, die de buschauffeur dus blijkbaar wel erg leuk vindt, was het slapen niet mogelijk.
Eenmaal op school aangekomen was het onder nabij kwart over zes, oftewel, de jongens hadden nog drie kwartier om te socializen met de altijd zo vrolijke Surinaamse studenten aan het NATIN.
Hierna hadden ze de dagelijkse werkbespreking over de voortgang van de projecten.
Sean en Steven maakte met hun andere twee projectleden Jean-Pierre en Raymond de tekening en plattegrond af van de desbetreffende lokalen van de Wim Bos Verschuurschool die vervolgens werden uitgeprint op A3-formaat.
Met deze tekeningen bij de hand zijn de jongens op stap gegaan richting Wanica Technical Center in Paramaribo. Hier zijn de jongens heel goed geholpen en voorzien van alles wat ze nodig hadden. Zoals bijv. de prijzen van kabelgoten, kabels, breakers e.d.
Hierna moest Jean-Pierre nog even naar het toilet, dit deed hij aan de overkant waar zijn moeder werkte. De jongens zijn er later met zijn vieren gaan kijken omdat dit een school was voor slechthorende en/of doofstomme kinderen. Dit vonden de jongens een erg mooie ervaring, ze hebben hier ook nog wat foto’s mogen maken.
Hierna zijn ze nog naar de computerwinkel gegaan voor de prijzen van de benodigde computerproducten, dit is allemaal succesvol gelopen en zo konden de jongens met een gerust hart naar huis.
Ongeveer drie uur s’middags zijn Sean en Steven elke dag thuis, dus zo ook vandaag weer.
Hier hebben de jongens samen met Esther en ‘’Oom’’ Glen Bitawiri gegeten. Hier is erg van genoten.
Hierna wouden de jongens beginnen aan hun blog, maar door het onweer was dit niet mogelijk omdat alle elektrische apparatuur dan overhit kan raken en daardoor alles kan uitvallen en ernstig beschadigd kan raken. Dus zijn ze in de woonkamer met het gezin zelfgemaakte warme vla gaan eten terwijl het buiten erg ‘’koud’’ was.
Toen de storm tegen de tijd dat het al een beetje donker was ging liggen, zijn Sean en Steven er op uit gegaan om gras te gaan snijden voor de 12 koeien. Ook dit is met veel lol gebeurd. Dit is een van de dingen die ‘’Oom’’ Glen dagelijks doet. Respect Glen!
Hierna zijn ze verder gegaan met hun blog, vervolgens vroegen ze zich af hoe Werner morgen eigenlijk naar hun toe zou komen voor het zogeheten ‘’gastgezinbezoek’’. Na een aantal telefoontjes gepleegd te hebben zijn de jongens er een groot stuk wijzer uit geworden en wisten ze genoeg om later op de avond met een gerust hart en voldaan gevoel te kunnen slapen.
Hierbij een verhaal van Sean Libby en Steven Baas.
Sean stond vanmorgen op en kwam tot zijn verbazing dat Steven nog steeds sliep, dit is niet een heel raar verschijnsel aangezien Steven wel van slapen houdt. Na drie keer geroepen te zijn door ‘’Oom’’ Glen (Vader van Sean) sliep Steven nog steeds! Steven heeft een paar dagen hiervoor aangegeven dat hij het niet erg zou vinden om bekogeld te worden met een glas ijskoud water als hij niet zou willen opstaan. Dit gebeurde dan ook en Steven was gelijk wakker. Aan slapen kon hij zelfs niet meer denken.
Sean hier tegenover was al klaar met ontbijten en baden, dit gebeurde omstreeks half 5 s’ochtends.
Na een heerlijk ontbijt en een snelle bak koffie sprongen ze op de fiets om vervolgens naar de ‘’bushalte’’ te gaan. Hier kwam de schoolbus de jongens en alle andere studenten uit de buurt ophalen, Sean en Steven dachten in de schoolbus te kunnen slapen maar dankzij de harde muziek, die de buschauffeur dus blijkbaar wel erg leuk vindt, was het slapen niet mogelijk.
Eenmaal op school aangekomen was het onder nabij kwart over zes, oftewel, de jongens hadden nog drie kwartier om te socializen met de altijd zo vrolijke Surinaamse studenten aan het NATIN.
Hierna hadden ze de dagelijkse werkbespreking over de voortgang van de projecten.
Sean en Steven maakte met hun andere twee projectleden Jean-Pierre en Raymond de tekening en plattegrond af van de desbetreffende lokalen van de Wim Bos Verschuurschool die vervolgens werden uitgeprint op A3-formaat.
Met deze tekeningen bij de hand zijn de jongens op stap gegaan richting Wanica Technical Center in Paramaribo. Hier zijn de jongens heel goed geholpen en voorzien van alles wat ze nodig hadden. Zoals bijv. de prijzen van kabelgoten, kabels, breakers e.d.
Hierna moest Jean-Pierre nog even naar het toilet, dit deed hij aan de overkant waar zijn moeder werkte. De jongens zijn er later met zijn vieren gaan kijken omdat dit een school was voor slechthorende en/of doofstomme kinderen. Dit vonden de jongens een erg mooie ervaring, ze hebben hier ook nog wat foto’s mogen maken.
Hierna zijn ze nog naar de computerwinkel gegaan voor de prijzen van de benodigde computerproducten, dit is allemaal succesvol gelopen en zo konden de jongens met een gerust hart naar huis.
Ongeveer drie uur s’middags zijn Sean en Steven elke dag thuis, dus zo ook vandaag weer.
Hier hebben de jongens samen met Esther en ‘’Oom’’ Glen Bitawiri gegeten. Hier is erg van genoten.
Hierna wouden de jongens beginnen aan hun blog, maar door het onweer was dit niet mogelijk omdat alle elektrische apparatuur dan overhit kan raken en daardoor alles kan uitvallen en ernstig beschadigd kan raken. Dus zijn ze in de woonkamer met het gezin zelfgemaakte warme vla gaan eten terwijl het buiten erg ‘’koud’’ was.
Toen de storm tegen de tijd dat het al een beetje donker was ging liggen, zijn Sean en Steven er op uit gegaan om gras te gaan snijden voor de 12 koeien. Ook dit is met veel lol gebeurd. Dit is een van de dingen die ‘’Oom’’ Glen dagelijks doet. Respect Glen!
Hierna zijn ze verder gegaan met hun blog, vervolgens vroegen ze zich af hoe Werner morgen eigenlijk naar hun toe zou komen voor het zogeheten ‘’gastgezinbezoek’’. Na een aantal telefoontjes gepleegd te hebben zijn de jongens er een groot stuk wijzer uit geworden en wisten ze genoeg om later op de avond met een gerust hart en voldaan gevoel te kunnen slapen.
donderdag 11 december 2008
Door de ogen van....
Matthijs van leeuwen
Zaterdag 6 dec.
Eindelijk is het zover, ik ga naar Suriname. Zoals gewoonlijk, bij dit soort spannende dingen, werd ik veel te vroeg wakker (4:00). Ik heb nog geprobeerd om verder te slapen, maar uiteindelijk heb ik dat maar opgegeven om 4:30, ik had er gewoon te veel zin in. Na eindeloos op 7:00 gewacht te hebben mocht ik gaan. Zoals ik van mezelf gewend ben, kwam ik ook nog eens veeeeeel te vroeg aan op schiphol, ik was er al om 8:40 terwijl we om 10:00 hadden afgesproken, dus lekker schiphol verkend. Wat betaal je daar veel geld voor een versnapering, meine liebe, maar goed voor 1 keertje kon het wel.
Om 9:45 begonnen mijn teamleden zich te verzamelen op de afgesproken plek en na wat grappen en een uitgebreid afscheid was het tijd om te gaan. Na ingecheckt te zijn hebben we eerst nog een rondje tax-free gedaan, en toen was het tijd om aan boord te gaan. Leuk hoor al die spanning er om heen, en al die grote vliegtuigen te zien.
We vlogen met een boeiing 747.
Aan boord hadden we echt weinig ruimte, en ik baalde al dat ik 10 uur vliegen voor de boeg had. Uiteindelijk viel het wel mee, ik heb wel wat gedommeld aan boord.
Ik had allemaal plannen om aan boord film te kijken, muziek te luisteren of een boek te lezen,maar daar ben ik helemaal niet aan toegekomen. Ik heb wel af en toe een film gekeken die de KLM uitzond.
Aan boord hebben we trouwens een prima service gehad van het klm personeel, ze liepen af en aan met drankjes voor iedereen, en maaltijden (die niet veel voorstelden en me deed denken aan een ziekenhuis).
Na zo`n 7500 km gevlogen te hebben met een gemiddelde snelheid van zo`n 900km per uur (en zo`n 9:5 uur vliegen) landden we eindelijk in Suriname om een uur of 17:30 (Surinaamse tijd dan, dus zo rond 21:30 Nederlandse tijd).
Het eerste wat me opviel zodra ik uit het vliegtuig stapte (in mijn winterkleren….) was de hitte!!! Mijn god wat was het warm en vochtig, en het was al 17:30 dus alweer wat afgekoeld!!! Het wordt zo`n 30 graden overdag, tussen 12:00 en 15:00 is het op zijn warmst.
Maar wat een heerlijk gevoel om nu eindelijk in de tropen te zijn, ik heb echt een vakantie gevoel.
Na de douane werden we begroet door een man met een bordje met roc erop, die moesten we hebben. In alle drukte begon er een jongen onze koffers in te laden in een busje en daarna vroeg die om geld. Ok, dus zo werkt dat… om geen gezeik te krijgen hebben we die jongen wat klein geld gegeven. Wat bleek? Hij hoorde niet eens bij ons.. na 3 sigaretten gerookt te hebben (want we hadden net 11 uur zonder gezeten, stapten we in het busje die ons naar Paramaribo bracht.
Dit was nogal een ervaring want deze chauffeur reed echt als een gek, en dit zo de hele 50 kilometer naar Natin (de school in Paramaribo waar we ons gastgezin zouden ontmoeten), op een gegeven moment heb ik de chauffeur toch maar gevraagd of het iets rustiger kon. Ik wil geen berichtje op het NOS worden….. lol.
Eenmaal veilig aangekomen op het natin, werden we voorgesteld aan onze gastgezinnen en binnen 5 minuten zaten we in de auto op weg naar hun huis.
Mijn eerste indruk van mijn gastgezin is heel er goed. Ze zijn erg aardig en vriendelijk.
Het wordt me wel duidelijk dat de vader echt de broek aan heeft in huis.
Het was een hele lange reis en dag, maar erg goed/leuk. Het was te donker geworden om iets van de omgeving te zien, maar dat zou morgen wel komen. Ik kon ook wel even douchen, en dat was na zo`n lange reis erg welkom. Er was echte een kleine aanpassing die ik daarvoor moest maken omdat de badkamer werd verbouwd. Ze hadden namelijk ter vervanging een beetje provisorisch een douchecabine buiten in de tuin gemaakt van wat balken en golfplaten. En als kraan was er een tuinslang. Was ook errug leuk om zo een keer te douchen, maar man wat was dat koud water. Het water wat ze daarvoor gebruiken is regenwater, dat slaan ze op in grote tanks en pompen ze dan op. Ze kennen/hebben hier overigens geen “warm” water, alleen maar dat regenwater dus…., overigens word dat water een beetje opgewarmd door de zon, maar niet veel, en is dus s`ochtends extra koud.
Zondags werd ik wakker, nog steeds verkouden, maar wel heerlijk geslapen. Wat een sfeertje hier. Toch maar ff naar buiten gegaan om te kijken hoe het eruit zag. Wat een natuur hier, errug mooi. In de tuin staan palmbomen en fruitbomen. Ik zie kokosnoten hangen en hele mooie bloemen en planten. Het is heel lekker weer met een lekker temperatuurtje, wat me wel zorgen baart, want hoe heet wordt het vanmiddag dan……
Maar goed, ik zit in de tropen, een droom die werkelijkheid word, en hij is tot nu toe heel mooi, warm maar wel mooi.
Ik heb ook al wel wat van de omgeving gezien, winkeltjes en huizen en wegen, erg leuk om te zien allemaal.
Overdag heb ik niets gedaan, lekker gezeten onder een afdakje.
S`avonds ben ik mee geweest met naresh (de Surinaamse student waar ik bij in huis zit) naar het zaalvoetbal, en tot mijn geluk hebben we onderweg Roland en Martijn opgepikt met hun Surinaamse studenten. Dit vond ik erg leuk, konden we mooi onze tot nu toe ervaringen uitwisselen. Roland heeft zelfs nog even mee gevoetbald maar, eigenlijk was het er te warm voor.
Toen we klaar waren ben ik nog ff lekker onder de douche geweest en daarna mijn bed ingedoken.
Maandag morgen werd ik om 5:15 gewekt (hoezo vakantie?!?!?!!!!!?? Echt niet dus), we moesten namelijk om 6:15 naar school, die om 7:00 begint hier. Wel een voordeel is dat de school ook stopt om 13:00, maar goed het is dan ook te warm.
Het is hier eigenlijk altijd wel “te” warm, maar echt heet word het tussen 12:00 en 15:00.
Vandaag vond ik het wel meevallen, we kwamen ook vaak op locaties waar ze airco hadden, dus dat compenseerde weer een beetje.
Maar goed, toen we op school aankwamen hebben we eerst een beetje kennis gemaakt met wat leraren, en heeft Werner nog eens een beetje uitgelegd wat de bedoeling was.
Iedereen werkt in groepjes van 4 (2 Nederlandse en 2 Surinaamse jongens).
Voordat we aan onze opdracht begonnen hebben we eerst in Paramaribo een simkaartje gekocht, zo kunnen we elkaar (en eventueel naar Nederland) goedkoop bellen. Ik was ongeveer 25 Surinaamse dollars (= ongeveer €8,-) kwijt voor een simkaartje en een hoop belminuten. Daarna hebben ergens een kopje koffie gedronken.
Toen we terug op school waren ben ik met mijn groepje naar de locatie geweest waar wij onze opdracht moesten doen.
Dit was de opdracht die we kregen:
Opdracht 3: Netwerkje te Mattonshoop
Omschrijving
Het Natin bezit een complex te Mattonshoop waar de eerstejaars studenten zijn ondergebracht. Hier bevindt zich een lokaal met een aantal computers die ook in een netwerkje verbonden moeten worden.
Hier moesten we kijken wat nou de bedoeling was en wat de huidige situatie was, en wat bleek…… de informatie die in de opdracht stond kwam niet overeen met de werkelijkheid. De opdracht was om een aantal pc`s die in een lokaal stonden in een netwerk te zetten, dus uit die opdracht haalden we dus de informatie dat er een aantal pc`s zouden staan in een lokaal. Dat was dus niet het geval. Nu hebben we geïnventariseerd wat er wel was en wat de situatie nu wel is en wat de wensen zijn van de directie daar zijn. Met deze info gaan we dinsdag maar even met onze opdrachtgevers praten, want nu is het niet echt duidelijk wat onze taak dan zal worden.
Grappig om op je eerste werkdag/schooldag al te merken hoe dat hier gaat…
Maar goed, vanmiddag gaan we met een aantal naar de “cyber”, zo heet hier een internetcafé, en kan ik even mailen met het thuisfront en natuurlijk ff mijn mail checken. En gewoon weer ff genieten van het o zo verslavende medium “internet”.
Mijn gastgezin stond er ook op dat ik mijn ouders even zou bellen, om te laten weten hoe het met me is enz. dat heb ik dus zondag geprobeerd maar ze waren niet thuis. Op zich vind ik het niet erg om op hun kosten naar Nederland te bellen, maar uit beleefdheid probeerde ik het te weigeren. Ik vond het ook niet echt nodig, maar volgens mij doe ik hun er een plezier mee en vinden mijn ouders het vast ook erg leuk. Dus geen weerstand meer. Nu heb ik trouwens mijn eigen simkaart en het is niet echt heel duur naar Nederland bellen, dus zal ik later ff laten weten hoe het hier is.
Het is hier zo mooi!! Ik vind de natuur en heel de sfeer echt geweldig. Ik ben nog wel erg verkouden en dat is echt frustrerend. Maar alles is zo leuk om mee te maken, ik kan het niet echt beschrijven. Ik kom ogen te kort (en energie!!! Want ik ben nog steeds best moe, maar als het goed is is dat met een paar dagen wel anders).
Tja, muggen…. Ik ben al wel een aantal keren gestoken en loop al met meer dan 10 van die irritante jeukende bultjes rond. Die afterbite helpt ook niet echt. Ik zal me meer moeten insmeren met die “deet” zooi.
Ook merk je aan alle geluiden dat je in de tropen zit, ok je hoort dan wel geen apen enz. maar wel heel veel vogels en natuurlijk s`avonds en s`morgens heel veel krekels en kikkers.
Dinsdags hebben we op school nog wat aan ons plan van aanpak gedaan, en hebben we nogmaals de locatie “mottonshoop” bezocht. Het oorspronkelijke plan was om daar de maten op te meten zodat we wisten hoeveel meter kabels en kabelgoten we nodig zouden hebben, totdat Werner (die met ons mee was gekomen omdat we na het meten naar huis zouden gaan en hij mij en mijn gastgezin een bezoekje zou brengen) op het idee kwam om een draadloos netwerk te maken. Dit zou ons dan veel tijd en werk besparen. Natuurlijk klinkt “minder werk” goed in onze oren (we blijven ict`ers), en dus leek ons dat een goed idee. Met een opgelucht hart (omdat we nu niet in die hitte allemaal moeite hoeven doen om het netwerk aan te leggen) zijn we naar huis gegaan.
Nadat we Martijn thuis hadden gebracht heb ik Werner voorgesteld aan mijn gastgezin, en hebben samen heerlijk gegeten. Na het eten hebben we heerlijk een sigaretje gerookt en heeft werner is gevraagd of alles wel goed ging, na een flauwe grap van men. Radjin (de man des huizes) was wel helder dat het goed ging en de sfeer heel fijn was.
Dat moet ik echt wel ff vermelden, dit gastgezin is uitermate gastvrij en vriendelijk. We hebben al afgesproken dat wanneer hij in Nederland is hij met zijn gezin altijd welkom is.
Ik ga echt iets leuks verzinnen als afscheidscadeau.
Woensdag hebben we s`morgens eerst even kort een meeting gehad (zoals iedere morgen) om te kijken waar iederen staat en of er problemen waren.
Ne de meeting zijn we gelijk naar de systeembeheerder (men. Karim) gelopen om onze plannen voor te leggen. We waren eerst een beetje bang dat hij die optie te duur vond, maar al snel bleek dat hij dat ook de beste keuze vond en daar ook al aan gedacht had. Echt fijn dat hij achter ons staat. Daarop zijn we naar de winkel gegaan om eens te kijken wat alles kost, deze begroting moesten we dan maar aan hem geven. Zodoende hebben we dit gedaan. Ook moesten we naar een bedrijf die over draadloze netwerken gaan, daar heeft de school een contract mee, en hun zorgen ervoor dat straks het draadloos netwerk op de locatie “Mattonshoop” kan communiceren met de locatie “Coppename straat”. daar wou men. Karim ook een prijsopgave van. Met deze gegevens zijn we uiteindelijk naar men. Karim gegaan, en die was tevreden. Wel moest hij nog weten wat het zou kosten als we een netwerk zouden aanleggen met kabels want hij moest gaan lobbyen voor ons bij de directie. De kosten voor draadlos waren iets duurder maar ik heb er wel geloof voor dat we groen licht krijgen. Hij zou direct gaan bellen en het ons direct laten weten, maar zoals dat (hier) gaat, hebben we niks meer gehoord. Hopelijk gebeurt dat morgen. We hebben wel al 1 pc kunnen krijgen om die alvast schoon te maken en te installeren, dit hebben we ook direct gedaan.
We gaan vaak drinken kopen in de kantine, maar dat is ook logisch want het is zoooo warm!!! Ze verkopen hier erg lekkere sap op school.
S`avonds zijn we gaan zwemmen met Roland, Martijn, Naresh, Akash en Previen, EINDELIJK!!! O wat had ik daar ff behoefte, het water was lekker warm (warmer dan de douche bij ons thuis!!!) en er waren relatief weinig muggen. Over muggen gesproken, ik heb erg veel last van die beestjes, mijn voeten zijn net een heuvellandschap en dat jeukt als de pest. Eigenlijk heb ik hier alleen als ik binnen in huis of bij huis ben. Ze steken je overal en zelfs door je spijkerbroek heen. Ik heb wel van die anti muggen gel, maar het helpt niet helemaal. Maar goed, het hoort er gewoon bij, ik ben wel op zoek naar de beste manier om te gaan slapen. Ik heb eerst een paar dagen met een ventilator geslapen, maar aangezien ik al verkouden ben is dat niet echt het beste wat je kunt doen. Vannacht heb ik geslapen met sokken aan, ok dat was wel warm maar het heeft volgens mij wel geholpen. Zal is kijken of ik vandaag de klamboe kan ophangen.
Zaterdag 6 dec.
Eindelijk is het zover, ik ga naar Suriname. Zoals gewoonlijk, bij dit soort spannende dingen, werd ik veel te vroeg wakker (4:00). Ik heb nog geprobeerd om verder te slapen, maar uiteindelijk heb ik dat maar opgegeven om 4:30, ik had er gewoon te veel zin in. Na eindeloos op 7:00 gewacht te hebben mocht ik gaan. Zoals ik van mezelf gewend ben, kwam ik ook nog eens veeeeeel te vroeg aan op schiphol, ik was er al om 8:40 terwijl we om 10:00 hadden afgesproken, dus lekker schiphol verkend. Wat betaal je daar veel geld voor een versnapering, meine liebe, maar goed voor 1 keertje kon het wel.
Om 9:45 begonnen mijn teamleden zich te verzamelen op de afgesproken plek en na wat grappen en een uitgebreid afscheid was het tijd om te gaan. Na ingecheckt te zijn hebben we eerst nog een rondje tax-free gedaan, en toen was het tijd om aan boord te gaan. Leuk hoor al die spanning er om heen, en al die grote vliegtuigen te zien.
We vlogen met een boeiing 747.
Aan boord hadden we echt weinig ruimte, en ik baalde al dat ik 10 uur vliegen voor de boeg had. Uiteindelijk viel het wel mee, ik heb wel wat gedommeld aan boord.
Ik had allemaal plannen om aan boord film te kijken, muziek te luisteren of een boek te lezen,maar daar ben ik helemaal niet aan toegekomen. Ik heb wel af en toe een film gekeken die de KLM uitzond.
Aan boord hebben we trouwens een prima service gehad van het klm personeel, ze liepen af en aan met drankjes voor iedereen, en maaltijden (die niet veel voorstelden en me deed denken aan een ziekenhuis).
Na zo`n 7500 km gevlogen te hebben met een gemiddelde snelheid van zo`n 900km per uur (en zo`n 9:5 uur vliegen) landden we eindelijk in Suriname om een uur of 17:30 (Surinaamse tijd dan, dus zo rond 21:30 Nederlandse tijd).
Het eerste wat me opviel zodra ik uit het vliegtuig stapte (in mijn winterkleren….) was de hitte!!! Mijn god wat was het warm en vochtig, en het was al 17:30 dus alweer wat afgekoeld!!! Het wordt zo`n 30 graden overdag, tussen 12:00 en 15:00 is het op zijn warmst.
Maar wat een heerlijk gevoel om nu eindelijk in de tropen te zijn, ik heb echt een vakantie gevoel.
Na de douane werden we begroet door een man met een bordje met roc erop, die moesten we hebben. In alle drukte begon er een jongen onze koffers in te laden in een busje en daarna vroeg die om geld. Ok, dus zo werkt dat… om geen gezeik te krijgen hebben we die jongen wat klein geld gegeven. Wat bleek? Hij hoorde niet eens bij ons.. na 3 sigaretten gerookt te hebben (want we hadden net 11 uur zonder gezeten, stapten we in het busje die ons naar Paramaribo bracht.
Dit was nogal een ervaring want deze chauffeur reed echt als een gek, en dit zo de hele 50 kilometer naar Natin (de school in Paramaribo waar we ons gastgezin zouden ontmoeten), op een gegeven moment heb ik de chauffeur toch maar gevraagd of het iets rustiger kon. Ik wil geen berichtje op het NOS worden….. lol.
Eenmaal veilig aangekomen op het natin, werden we voorgesteld aan onze gastgezinnen en binnen 5 minuten zaten we in de auto op weg naar hun huis.
Mijn eerste indruk van mijn gastgezin is heel er goed. Ze zijn erg aardig en vriendelijk.
Het wordt me wel duidelijk dat de vader echt de broek aan heeft in huis.
Het was een hele lange reis en dag, maar erg goed/leuk. Het was te donker geworden om iets van de omgeving te zien, maar dat zou morgen wel komen. Ik kon ook wel even douchen, en dat was na zo`n lange reis erg welkom. Er was echte een kleine aanpassing die ik daarvoor moest maken omdat de badkamer werd verbouwd. Ze hadden namelijk ter vervanging een beetje provisorisch een douchecabine buiten in de tuin gemaakt van wat balken en golfplaten. En als kraan was er een tuinslang. Was ook errug leuk om zo een keer te douchen, maar man wat was dat koud water. Het water wat ze daarvoor gebruiken is regenwater, dat slaan ze op in grote tanks en pompen ze dan op. Ze kennen/hebben hier overigens geen “warm” water, alleen maar dat regenwater dus…., overigens word dat water een beetje opgewarmd door de zon, maar niet veel, en is dus s`ochtends extra koud.
Zondags werd ik wakker, nog steeds verkouden, maar wel heerlijk geslapen. Wat een sfeertje hier. Toch maar ff naar buiten gegaan om te kijken hoe het eruit zag. Wat een natuur hier, errug mooi. In de tuin staan palmbomen en fruitbomen. Ik zie kokosnoten hangen en hele mooie bloemen en planten. Het is heel lekker weer met een lekker temperatuurtje, wat me wel zorgen baart, want hoe heet wordt het vanmiddag dan……
Maar goed, ik zit in de tropen, een droom die werkelijkheid word, en hij is tot nu toe heel mooi, warm maar wel mooi.
Ik heb ook al wel wat van de omgeving gezien, winkeltjes en huizen en wegen, erg leuk om te zien allemaal.
Overdag heb ik niets gedaan, lekker gezeten onder een afdakje.
S`avonds ben ik mee geweest met naresh (de Surinaamse student waar ik bij in huis zit) naar het zaalvoetbal, en tot mijn geluk hebben we onderweg Roland en Martijn opgepikt met hun Surinaamse studenten. Dit vond ik erg leuk, konden we mooi onze tot nu toe ervaringen uitwisselen. Roland heeft zelfs nog even mee gevoetbald maar, eigenlijk was het er te warm voor.
Toen we klaar waren ben ik nog ff lekker onder de douche geweest en daarna mijn bed ingedoken.
Maandag morgen werd ik om 5:15 gewekt (hoezo vakantie?!?!?!!!!!?? Echt niet dus), we moesten namelijk om 6:15 naar school, die om 7:00 begint hier. Wel een voordeel is dat de school ook stopt om 13:00, maar goed het is dan ook te warm.
Het is hier eigenlijk altijd wel “te” warm, maar echt heet word het tussen 12:00 en 15:00.
Vandaag vond ik het wel meevallen, we kwamen ook vaak op locaties waar ze airco hadden, dus dat compenseerde weer een beetje.
Maar goed, toen we op school aankwamen hebben we eerst een beetje kennis gemaakt met wat leraren, en heeft Werner nog eens een beetje uitgelegd wat de bedoeling was.
Iedereen werkt in groepjes van 4 (2 Nederlandse en 2 Surinaamse jongens).
Voordat we aan onze opdracht begonnen hebben we eerst in Paramaribo een simkaartje gekocht, zo kunnen we elkaar (en eventueel naar Nederland) goedkoop bellen. Ik was ongeveer 25 Surinaamse dollars (= ongeveer €8,-) kwijt voor een simkaartje en een hoop belminuten. Daarna hebben ergens een kopje koffie gedronken.
Toen we terug op school waren ben ik met mijn groepje naar de locatie geweest waar wij onze opdracht moesten doen.
Dit was de opdracht die we kregen:
Opdracht 3: Netwerkje te Mattonshoop
Omschrijving
Het Natin bezit een complex te Mattonshoop waar de eerstejaars studenten zijn ondergebracht. Hier bevindt zich een lokaal met een aantal computers die ook in een netwerkje verbonden moeten worden.
Hier moesten we kijken wat nou de bedoeling was en wat de huidige situatie was, en wat bleek…… de informatie die in de opdracht stond kwam niet overeen met de werkelijkheid. De opdracht was om een aantal pc`s die in een lokaal stonden in een netwerk te zetten, dus uit die opdracht haalden we dus de informatie dat er een aantal pc`s zouden staan in een lokaal. Dat was dus niet het geval. Nu hebben we geïnventariseerd wat er wel was en wat de situatie nu wel is en wat de wensen zijn van de directie daar zijn. Met deze info gaan we dinsdag maar even met onze opdrachtgevers praten, want nu is het niet echt duidelijk wat onze taak dan zal worden.
Grappig om op je eerste werkdag/schooldag al te merken hoe dat hier gaat…
Maar goed, vanmiddag gaan we met een aantal naar de “cyber”, zo heet hier een internetcafé, en kan ik even mailen met het thuisfront en natuurlijk ff mijn mail checken. En gewoon weer ff genieten van het o zo verslavende medium “internet”.
Mijn gastgezin stond er ook op dat ik mijn ouders even zou bellen, om te laten weten hoe het met me is enz. dat heb ik dus zondag geprobeerd maar ze waren niet thuis. Op zich vind ik het niet erg om op hun kosten naar Nederland te bellen, maar uit beleefdheid probeerde ik het te weigeren. Ik vond het ook niet echt nodig, maar volgens mij doe ik hun er een plezier mee en vinden mijn ouders het vast ook erg leuk. Dus geen weerstand meer. Nu heb ik trouwens mijn eigen simkaart en het is niet echt heel duur naar Nederland bellen, dus zal ik later ff laten weten hoe het hier is.
Het is hier zo mooi!! Ik vind de natuur en heel de sfeer echt geweldig. Ik ben nog wel erg verkouden en dat is echt frustrerend. Maar alles is zo leuk om mee te maken, ik kan het niet echt beschrijven. Ik kom ogen te kort (en energie!!! Want ik ben nog steeds best moe, maar als het goed is is dat met een paar dagen wel anders).
Tja, muggen…. Ik ben al wel een aantal keren gestoken en loop al met meer dan 10 van die irritante jeukende bultjes rond. Die afterbite helpt ook niet echt. Ik zal me meer moeten insmeren met die “deet” zooi.
Ook merk je aan alle geluiden dat je in de tropen zit, ok je hoort dan wel geen apen enz. maar wel heel veel vogels en natuurlijk s`avonds en s`morgens heel veel krekels en kikkers.
Dinsdags hebben we op school nog wat aan ons plan van aanpak gedaan, en hebben we nogmaals de locatie “mottonshoop” bezocht. Het oorspronkelijke plan was om daar de maten op te meten zodat we wisten hoeveel meter kabels en kabelgoten we nodig zouden hebben, totdat Werner (die met ons mee was gekomen omdat we na het meten naar huis zouden gaan en hij mij en mijn gastgezin een bezoekje zou brengen) op het idee kwam om een draadloos netwerk te maken. Dit zou ons dan veel tijd en werk besparen. Natuurlijk klinkt “minder werk” goed in onze oren (we blijven ict`ers), en dus leek ons dat een goed idee. Met een opgelucht hart (omdat we nu niet in die hitte allemaal moeite hoeven doen om het netwerk aan te leggen) zijn we naar huis gegaan.
Nadat we Martijn thuis hadden gebracht heb ik Werner voorgesteld aan mijn gastgezin, en hebben samen heerlijk gegeten. Na het eten hebben we heerlijk een sigaretje gerookt en heeft werner is gevraagd of alles wel goed ging, na een flauwe grap van men. Radjin (de man des huizes) was wel helder dat het goed ging en de sfeer heel fijn was.
Dat moet ik echt wel ff vermelden, dit gastgezin is uitermate gastvrij en vriendelijk. We hebben al afgesproken dat wanneer hij in Nederland is hij met zijn gezin altijd welkom is.
Ik ga echt iets leuks verzinnen als afscheidscadeau.
Woensdag hebben we s`morgens eerst even kort een meeting gehad (zoals iedere morgen) om te kijken waar iederen staat en of er problemen waren.
Ne de meeting zijn we gelijk naar de systeembeheerder (men. Karim) gelopen om onze plannen voor te leggen. We waren eerst een beetje bang dat hij die optie te duur vond, maar al snel bleek dat hij dat ook de beste keuze vond en daar ook al aan gedacht had. Echt fijn dat hij achter ons staat. Daarop zijn we naar de winkel gegaan om eens te kijken wat alles kost, deze begroting moesten we dan maar aan hem geven. Zodoende hebben we dit gedaan. Ook moesten we naar een bedrijf die over draadloze netwerken gaan, daar heeft de school een contract mee, en hun zorgen ervoor dat straks het draadloos netwerk op de locatie “Mattonshoop” kan communiceren met de locatie “Coppename straat”. daar wou men. Karim ook een prijsopgave van. Met deze gegevens zijn we uiteindelijk naar men. Karim gegaan, en die was tevreden. Wel moest hij nog weten wat het zou kosten als we een netwerk zouden aanleggen met kabels want hij moest gaan lobbyen voor ons bij de directie. De kosten voor draadlos waren iets duurder maar ik heb er wel geloof voor dat we groen licht krijgen. Hij zou direct gaan bellen en het ons direct laten weten, maar zoals dat (hier) gaat, hebben we niks meer gehoord. Hopelijk gebeurt dat morgen. We hebben wel al 1 pc kunnen krijgen om die alvast schoon te maken en te installeren, dit hebben we ook direct gedaan.
We gaan vaak drinken kopen in de kantine, maar dat is ook logisch want het is zoooo warm!!! Ze verkopen hier erg lekkere sap op school.
S`avonds zijn we gaan zwemmen met Roland, Martijn, Naresh, Akash en Previen, EINDELIJK!!! O wat had ik daar ff behoefte, het water was lekker warm (warmer dan de douche bij ons thuis!!!) en er waren relatief weinig muggen. Over muggen gesproken, ik heb erg veel last van die beestjes, mijn voeten zijn net een heuvellandschap en dat jeukt als de pest. Eigenlijk heb ik hier alleen als ik binnen in huis of bij huis ben. Ze steken je overal en zelfs door je spijkerbroek heen. Ik heb wel van die anti muggen gel, maar het helpt niet helemaal. Maar goed, het hoort er gewoon bij, ik ben wel op zoek naar de beste manier om te gaan slapen. Ik heb eerst een paar dagen met een ventilator geslapen, maar aangezien ik al verkouden ben is dat niet echt het beste wat je kunt doen. Vannacht heb ik geslapen met sokken aan, ok dat was wel warm maar het heeft volgens mij wel geholpen. Zal is kijken of ik vandaag de klamboe kan ophangen.
woensdag 10 december 2008
Dinsdag 9 december
Aaa lekker zeg tot kwart voor 6 blijven liggen. Even lekker gedoucht en toen kreeg ik het ontbijt. Brood met pindakaas! Ja brood met Hollandse pindakaas. Niet dat ik het lekker vind pindakaas maar ik heb maar extra genoten van het brood.
Om half 7 met de auto naar Martijn en Akash, maar die zaten al in de auto bij Mathijs en Awinash. Net als gisteren een meisje opgehaald en naar school gebracht en daarna zelf naar school gegaan. Aangekomen op het Natin altijd eerst werkoverleg met Werner. Daarna zijn we met onze groep eigenlijk heel de dag bezig geweest met een leraar die geen verstand van netwerk had maar wel een netwerk wou, dus aan ons de taak was om zijn wensen zoveel mogelijk te voldoen(want hij is op dat moment de klant). Een paar punten gingen niet samen en we zijn heel de dag bezig geweest naar oplossingen zoeken en alternatieven kiezen. Niet het leukste om te doen. Maar dat moet ook gebeuren. Morgen gaan we beginnen met het project. 5 oude pc`s schoonmaken en controleren en beginnen met het aanleggen van een internetkabels.
Om 1 uur zijn we naar huis gegaan en zijn daar op ze Surinaams een middagdut wezen doen. Nadat die tijd ook voorbij was, ben ik rond het huis een beetje gaan lopen. De vader van Previen heeft buiten ze eigenhuis ook nog een huis staan met een winkel (dat hij verhuurt aan chinezen) met daarboven 2 woningen ondereen kap van ieder 6 slaapplekken. Een zeer mooie en ruime ruimte dat tegen een lage prijs te huur is. Ik heb beloofd het een beetje te promoten dus bij deze heb ik dat dan ook even gedaan.
Om half 7 zouden we naar een tempel van Hindoestanen gaan. Even snel nog gedoucht, lange broek aan, T-shirtje aan en slippers. Je moest toch op bloten voeten naar binnen. Wat ik daar allemaal heb meegemaakt is niet te beschrijven, te fotograferen of te filmen. Dat is het gevoel dat daar hangt. Zo mooi van het muziek maken tot aan de preek van de pastoor. Begonnen werd met een offer. Een aantal mensen hadden bakken met fruit meegenomen die gezegend werden en afgestaan. Daarna gingen een aantal mensen op de grond zitten muziek maken en om de buurt de leiding nemen met zing d.m.v. een microfoon. De preek van de pastoor was mooi om te horen helemaal omdat hij begon met het welkom heten van mij en Martijn die in de tussentijd ook was komen aanschuiven met Akash. Vervolgens pakte hij HET boek erbij en ging daar uit voorlezen en verlichte de stukken tekst. Af en toe gebruikte hij ook Nederlandse zinnen voor mij en Martijn. Na de preek werd er opnieuw muziek gemaakt en gezongen. Er werd afgesloten met een gebed en 3 mensen die langs alle beelden en schilderijen langsliepen met een kaars. In de tussentijd had het 3 min. geregend en daarbij alles blank gezet. Het kwam dus weer eens met bakken uit de hemel zetten. Daarna ben ik weer naar huis gegaan. We hebben vandaag geen vlees mogen eten omdat dat niet mag als er dienst is. Toch heb ik wel lekker gegeten. Hoewel ik geen idee heb wat ik gegeten heb.
Zo inmiddels is het nu half 11 s`avonds oftewel Half 3 in Holland. Dus ik ben moe en ik brei er weer een einde aan voor vandaag.
Een mindere ochtend maar een zeer bijzondere afsluiting van de dag. Volgens mij gaan we morgen middag ergens luxe zwemmen dus dat komt wel mooi uit.
Om half 7 met de auto naar Martijn en Akash, maar die zaten al in de auto bij Mathijs en Awinash. Net als gisteren een meisje opgehaald en naar school gebracht en daarna zelf naar school gegaan. Aangekomen op het Natin altijd eerst werkoverleg met Werner. Daarna zijn we met onze groep eigenlijk heel de dag bezig geweest met een leraar die geen verstand van netwerk had maar wel een netwerk wou, dus aan ons de taak was om zijn wensen zoveel mogelijk te voldoen(want hij is op dat moment de klant). Een paar punten gingen niet samen en we zijn heel de dag bezig geweest naar oplossingen zoeken en alternatieven kiezen. Niet het leukste om te doen. Maar dat moet ook gebeuren. Morgen gaan we beginnen met het project. 5 oude pc`s schoonmaken en controleren en beginnen met het aanleggen van een internetkabels.
Om 1 uur zijn we naar huis gegaan en zijn daar op ze Surinaams een middagdut wezen doen. Nadat die tijd ook voorbij was, ben ik rond het huis een beetje gaan lopen. De vader van Previen heeft buiten ze eigenhuis ook nog een huis staan met een winkel (dat hij verhuurt aan chinezen) met daarboven 2 woningen ondereen kap van ieder 6 slaapplekken. Een zeer mooie en ruime ruimte dat tegen een lage prijs te huur is. Ik heb beloofd het een beetje te promoten dus bij deze heb ik dat dan ook even gedaan.
Om half 7 zouden we naar een tempel van Hindoestanen gaan. Even snel nog gedoucht, lange broek aan, T-shirtje aan en slippers. Je moest toch op bloten voeten naar binnen. Wat ik daar allemaal heb meegemaakt is niet te beschrijven, te fotograferen of te filmen. Dat is het gevoel dat daar hangt. Zo mooi van het muziek maken tot aan de preek van de pastoor. Begonnen werd met een offer. Een aantal mensen hadden bakken met fruit meegenomen die gezegend werden en afgestaan. Daarna gingen een aantal mensen op de grond zitten muziek maken en om de buurt de leiding nemen met zing d.m.v. een microfoon. De preek van de pastoor was mooi om te horen helemaal omdat hij begon met het welkom heten van mij en Martijn die in de tussentijd ook was komen aanschuiven met Akash. Vervolgens pakte hij HET boek erbij en ging daar uit voorlezen en verlichte de stukken tekst. Af en toe gebruikte hij ook Nederlandse zinnen voor mij en Martijn. Na de preek werd er opnieuw muziek gemaakt en gezongen. Er werd afgesloten met een gebed en 3 mensen die langs alle beelden en schilderijen langsliepen met een kaars. In de tussentijd had het 3 min. geregend en daarbij alles blank gezet. Het kwam dus weer eens met bakken uit de hemel zetten. Daarna ben ik weer naar huis gegaan. We hebben vandaag geen vlees mogen eten omdat dat niet mag als er dienst is. Toch heb ik wel lekker gegeten. Hoewel ik geen idee heb wat ik gegeten heb.
Zo inmiddels is het nu half 11 s`avonds oftewel Half 3 in Holland. Dus ik ben moe en ik brei er weer een einde aan voor vandaag.
Een mindere ochtend maar een zeer bijzondere afsluiting van de dag. Volgens mij gaan we morgen middag ergens luxe zwemmen dus dat komt wel mooi uit.
Dinsdag 9 december
Door: Roland Emmerig (alias Heil ig Boontje)
Aaa lekker zeg tot kwart voor 6 blijven liggen. Even lekker gedoucht en toen kreeg ik het ontbijt. Brood met pindakaas! Ja brood met Hollandse pindakaas. Niet dat ik het lekker vind pindakaas maar ik heb maar extra genoten van het brood. Om half 7 met de auto naar Martijn en Akash, maar die zaten al in de auto bij Mathijs en Awinash. Net als gisteren een meisje opgehaald en naar school gebracht en daarna zelf naar school gegaan. Aangekomen op het Natin kregen we weer een uitleg van Werner. Daarna zijn we met onze groep eigenlijk heel de dag bezig geweest met een leraar die geen verstand van netwerk had maar wel een netwerk wou, dus aan ons de taak was om zijn wensen zoveel mogelijk te voldoen(want hij is op dat moment de klant). Een paar punten gingen niet samen en we zijn heel de dag bezig geweest naar oplossingen zoeken en alternatieven kiezen. Niet het leukste om te doen. Maar dat moet ook gebeuren. Morgen gaan we beginnen met het project. 5 oude pc`s schoonmaken en controleren en beginnen met het aanleggen van een internetkabels. Om 1 uur zijn we naar huis gegaan en zijn daar op ze Surinaams een middagdut wezen doen. Nadat die tijd ook voorbij was, ben ik rond het huis een beetje gaan lopen. De vader van Previen heeft buiten ze eigenhuis ook nog een huis staan met een winkel (dat hij verhuurt aan chinezen) met daarboven 2 woningen ondereen kap van ieder 6 slaapplekken. Een zeer mooie en ruime ruimte dat tegen een lage prijs te huur is. Ik heb beloofd het een beetje te promoten dus bij deze heb ik dat dan ook even gedaan. Om half 7 zouden we naar een tempel van Hindoestanen gaan. Even snel nog gedoucht, lange broek aan, T-shirtje aan en slippers. Je moest toch op bloten voeten naar binnen. Wat ik daar allemaal heb meegemaakt is niet te beschrijven, te fotograferen of te filmen. Dat is het gevoel dat daar hangt. Zo mooi van het muziek maken tot aan de preek van de pastoor. Begonnen werd met een offer. Een aantal mensen hadden bakken met fruit meegenomen die gezegend werden en afgestaan. Daarna gingen een aantal mensen op de grond zitten muziek maken en om de buurt de leiding nemen met zing d.m.v. een microfoon. De preek van de pastoor was mooi om te horen helemaal omdat hij begon met het welkom heten van mij en Martijn die in de tussentijd ook was komen aanschuiven met Akash. Vervolgens pakte hij HET boek erbij en ging daar uit voorlezen en verlichte de stukken tekst. Af en toe gebruikte hij ook Nederlandse zinnen voor mij en Martijn. Na de preek werd er opnieuw muziek gemaakt en gezongen. Er werd afgesloten met een gebed en 3 mensen die langs alle beelden en schilderijen langsliepen met een kaars. In de tussentijd had het 3 min. geregend en daarbij alles blank gezet. Het kwam dus weer eens met bakken uit de hemel zetten. Daarna ben ik weer naar huis gegaan. We hebben vandaag geen vlees mogen eten omdat dat niet mag als er dienst is. Toch heb ik wel lekker gegeten. Hoewel ik geen idee heb wat ik gegeten heb. Zo inmiddels is het nu half 11 s`avonds oftewel Half 3 in Holland. Dus ik ben moe en ik brei er weer een einde aan voor vandaag.
Een mindere ochtend maar een zeer bijzondere afsluiting van de dag. Volgens mij gaan we morgen middag ergens luxe zwemmen dus dat komt wel mooi uit.
Aaa lekker zeg tot kwart voor 6 blijven liggen. Even lekker gedoucht en toen kreeg ik het ontbijt. Brood met pindakaas! Ja brood met Hollandse pindakaas. Niet dat ik het lekker vind pindakaas maar ik heb maar extra genoten van het brood. Om half 7 met de auto naar Martijn en Akash, maar die zaten al in de auto bij Mathijs en Awinash. Net als gisteren een meisje opgehaald en naar school gebracht en daarna zelf naar school gegaan. Aangekomen op het Natin kregen we weer een uitleg van Werner. Daarna zijn we met onze groep eigenlijk heel de dag bezig geweest met een leraar die geen verstand van netwerk had maar wel een netwerk wou, dus aan ons de taak was om zijn wensen zoveel mogelijk te voldoen(want hij is op dat moment de klant). Een paar punten gingen niet samen en we zijn heel de dag bezig geweest naar oplossingen zoeken en alternatieven kiezen. Niet het leukste om te doen. Maar dat moet ook gebeuren. Morgen gaan we beginnen met het project. 5 oude pc`s schoonmaken en controleren en beginnen met het aanleggen van een internetkabels. Om 1 uur zijn we naar huis gegaan en zijn daar op ze Surinaams een middagdut wezen doen. Nadat die tijd ook voorbij was, ben ik rond het huis een beetje gaan lopen. De vader van Previen heeft buiten ze eigenhuis ook nog een huis staan met een winkel (dat hij verhuurt aan chinezen) met daarboven 2 woningen ondereen kap van ieder 6 slaapplekken. Een zeer mooie en ruime ruimte dat tegen een lage prijs te huur is. Ik heb beloofd het een beetje te promoten dus bij deze heb ik dat dan ook even gedaan. Om half 7 zouden we naar een tempel van Hindoestanen gaan. Even snel nog gedoucht, lange broek aan, T-shirtje aan en slippers. Je moest toch op bloten voeten naar binnen. Wat ik daar allemaal heb meegemaakt is niet te beschrijven, te fotograferen of te filmen. Dat is het gevoel dat daar hangt. Zo mooi van het muziek maken tot aan de preek van de pastoor. Begonnen werd met een offer. Een aantal mensen hadden bakken met fruit meegenomen die gezegend werden en afgestaan. Daarna gingen een aantal mensen op de grond zitten muziek maken en om de buurt de leiding nemen met zing d.m.v. een microfoon. De preek van de pastoor was mooi om te horen helemaal omdat hij begon met het welkom heten van mij en Martijn die in de tussentijd ook was komen aanschuiven met Akash. Vervolgens pakte hij HET boek erbij en ging daar uit voorlezen en verlichte de stukken tekst. Af en toe gebruikte hij ook Nederlandse zinnen voor mij en Martijn. Na de preek werd er opnieuw muziek gemaakt en gezongen. Er werd afgesloten met een gebed en 3 mensen die langs alle beelden en schilderijen langsliepen met een kaars. In de tussentijd had het 3 min. geregend en daarbij alles blank gezet. Het kwam dus weer eens met bakken uit de hemel zetten. Daarna ben ik weer naar huis gegaan. We hebben vandaag geen vlees mogen eten omdat dat niet mag als er dienst is. Toch heb ik wel lekker gegeten. Hoewel ik geen idee heb wat ik gegeten heb. Zo inmiddels is het nu half 11 s`avonds oftewel Half 3 in Holland. Dus ik ben moe en ik brei er weer een einde aan voor vandaag.
Een mindere ochtend maar een zeer bijzondere afsluiting van de dag. Volgens mij gaan we morgen middag ergens luxe zwemmen dus dat komt wel mooi uit.
dinsdag 9 december 2008
De eerste dagen
Door: Pim van Denderen
Pff, wat beginnen ze hier vroeg! Vanmorgen om 6 uur ging de wekker af, om kwart voor 7 zaten we in de auto naar de school toe. Daar aangekomen stonden sommige er al een uur te wachten, dus eigenlijk heb ik helemaal niks te klagen! Sommige nog een beetje slaperig en sommige al hyperactief maar eigenlijk kwamen de gesprekken al snel op gang. Iedereen was ervaringen aan het uitwisselen over gisteren, de dag waar iedereen bij zijn eigen gastgezin verbleef. Druk pratend gingen we naar een kamertje van de administratie in een klein gebouw voor de school waar we een introductie kregen van Werner en van meneer Bruma, de richtingscoördinator van de opleiding elektro-info van het NATIN.
Na een introductie reden we rond 8 uur richting de stad. Daar reden we naar het hoofdkantoor van Telesur zodat iedereen een simkaart kon kopen. Op deze manier kunnen we goedkoop naar Nederland bellen. Daarna gingen we gezellig met z’n allen even wakker worden met een lekkere kop koffie in een van de beste koffie tenten van Suriname.
Na de koffie reden we terug naar het NATIN om daar alle telefoonnummers uit te wisselen. Toen dat eindelijk gelukt was hebben we nog een beetje overlegd over het project en zijn we naar de projectlocaties gegaan. Daar zijn we begonnen met het inventariseren over hoe we het project gaan aanpakken. Iedereen is begonnen met een plan van aanpak maken. Hierna hebben we een kleine planning gemaakt en toen was het inmiddels al weer tijd om terug te keren naar het gastgezin. Hier hebben we geluncht. Daarna hebben we even een uurtje lekker liggen uitrusten (erg warm hier, je wordt gesloopt!) en daarna zijn we met een vriend van Allan naar de sportschool geweest. Hij geeft sport massages en heeft de tante van Allan gemasseerd. Ik heb die tijd met de oom van Allan zitten praten. Daarna hebben we hamburgers gehaald bij Lecky’s en opgegeten bij de opa en oma van Allan. Daarna zijn we naar Alvin geweest en hebben we onze email gecheckt, op Hyves gezeten, foto’s gekeken etc.
We waren om 10u thuis en allebei erg moe, tijd om naar bed te gaan dus!
En om even een kleine indruk te krijgen hierbij foto's van het gastgezin waar ik verblijf, het koffie drinken in de stad en het werk op het NATIN:
Pff, wat beginnen ze hier vroeg! Vanmorgen om 6 uur ging de wekker af, om kwart voor 7 zaten we in de auto naar de school toe. Daar aangekomen stonden sommige er al een uur te wachten, dus eigenlijk heb ik helemaal niks te klagen! Sommige nog een beetje slaperig en sommige al hyperactief maar eigenlijk kwamen de gesprekken al snel op gang. Iedereen was ervaringen aan het uitwisselen over gisteren, de dag waar iedereen bij zijn eigen gastgezin verbleef. Druk pratend gingen we naar een kamertje van de administratie in een klein gebouw voor de school waar we een introductie kregen van Werner en van meneer Bruma, de richtingscoördinator van de opleiding elektro-info van het NATIN.
Na een introductie reden we rond 8 uur richting de stad. Daar reden we naar het hoofdkantoor van Telesur zodat iedereen een simkaart kon kopen. Op deze manier kunnen we goedkoop naar Nederland bellen. Daarna gingen we gezellig met z’n allen even wakker worden met een lekkere kop koffie in een van de beste koffie tenten van Suriname.
Na de koffie reden we terug naar het NATIN om daar alle telefoonnummers uit te wisselen. Toen dat eindelijk gelukt was hebben we nog een beetje overlegd over het project en zijn we naar de projectlocaties gegaan. Daar zijn we begonnen met het inventariseren over hoe we het project gaan aanpakken. Iedereen is begonnen met een plan van aanpak maken. Hierna hebben we een kleine planning gemaakt en toen was het inmiddels al weer tijd om terug te keren naar het gastgezin. Hier hebben we geluncht. Daarna hebben we even een uurtje lekker liggen uitrusten (erg warm hier, je wordt gesloopt!) en daarna zijn we met een vriend van Allan naar de sportschool geweest. Hij geeft sport massages en heeft de tante van Allan gemasseerd. Ik heb die tijd met de oom van Allan zitten praten. Daarna hebben we hamburgers gehaald bij Lecky’s en opgegeten bij de opa en oma van Allan. Daarna zijn we naar Alvin geweest en hebben we onze email gecheckt, op Hyves gezeten, foto’s gekeken etc.
We waren om 10u thuis en allebei erg moe, tijd om naar bed te gaan dus!
En om even een kleine indruk te krijgen hierbij foto's van het gastgezin waar ik verblijf, het koffie drinken in de stad en het werk op het NATIN:
zondag 7 december 2008
Van Amsterdam naar Paramaribo
Het was dan gisteren eindelijk zaterdag 6 december: 10:00h verzamelen op Schiphol.
12:15h Take-off. Na ruim 9 uur vliegen komen we aan in het zonnige Paramaribo en na een busrit van ruim een uur, staan op het NATIN de gastgezinnen ons op te wachten.
Vandaag brengt iedereen de dag door in het gastgezin.
Morgenochtend om 07:00h verzamelen op het NATIN voor de eerste echte werkdag en kick-off van projecten.
We zijn razend benieuwd naar elkaars verhalen.
12:15h Take-off. Na ruim 9 uur vliegen komen we aan in het zonnige Paramaribo en na een busrit van ruim een uur, staan op het NATIN de gastgezinnen ons op te wachten.
Vandaag brengt iedereen de dag door in het gastgezin.
Morgenochtend om 07:00h verzamelen op het NATIN voor de eerste echte werkdag en kick-off van projecten.
We zijn razend benieuwd naar elkaars verhalen.
vrijdag 28 november 2008
Projecten
Computers in lokaal 301 netwerken
Computerlokaal van de Wim Bosch Vershuur school inrichten
Netwerken computer te Mattonshoop
Netwerk aan de Coppenamestraat nakijken
Computerlokaal van de Wim Bosch Vershuur school inrichten
Netwerken computer te Mattonshoop
Netwerk aan de Coppenamestraat nakijken
Initiatiefnemers
NEDERLAND
ROC Midden Nederland
ROC Midden Nederland is ontstaan uit de fusie tussen het ROC Utrecht en ROC De Amerlanden. De fusie is goed voorbereid en het resultaat mag er dan ook zijn. Zo is er extra geïnvesteerd in ICT-middelen, huisvesting en onderwijsontwikkeling. Natuurlijk hebben we de goede dingen van de fusiescholen behouden. We hebben bijvoorbeeld nog steeds uitstekende contacten met het bedrijfsleven, instellingen en gemeenten in de regio. Maar het belangrijkste is dat we ook bij ROC Midden Nederland ons uiterste best doen om je een goede opleiding aan te bieden. Een opleiding waarin jouw carrière centraal staat.
website: http://www.rocmn.nl
Us Media
Us Media is een full service interactief productiebureau vol ervaring, passie en creativiteit. Al vanaf 1997 ontwikkelen wij geavanceerde interactieve projecten voor onze opdrachtgevers, maar ook voor toonaangevende reclame bureaus. Intussen werken we in hartje Amsterdam met meer dan 30 professionals aan websites, webapplicaties, marketing & communicatie trajecten, grafische ontwerpen en complexe IT oplossingen.
Ons portfolio is een fraaie waaier van mooi werk voor diverse merken, variërend van Business-to-business, business-to-consumer, thematisch, actiematig, promotioneel tot marketing ondersteunende oplossingen. Op elke interactieve vraag krijgt u van ons een passend en verrassend antwoord. Kijk bijvoorbeeld eens naar onze cases voor de introductie van een nieuwe Rexona Deo en de enorme marketingportal voor Modekoning Tommy Hillfiger.
website: http://www.usmedia.nl
SURINAME
Natin
Het Natuurtechnisch Instituut is een toonaangevend, ontwikkelingsgericht, dynamisch instituut dat beroepskader opleidt voor technische -, natuurtechnische - en laboratoriumsectoren die deel uitmaken van het bedrijfsleven, de dienstensector en de overheid van Suriname. Dit beroepskader heeft de kwaliteit en de potentie om zijn leidende rol te blijven vervullen in de ontwikkeling van ons land, en staat als zodanig nationaal, regionaal en internationaal bekend.
website: http://www.natin.sr/
Spang Makandra
Spang Makandra is een uniek initiatief. Dankzij een stevige opleiding krijgen Surinaamse ICT talenten de perfecte opstap naar een veelbelovende, internationale carrière.
In 2005 startten Us Media, the Backlot Holding en Cybermango Spang Makandra. In Suriname, een land met veel leergierige jongeren en een grotendeels tweetalige bevolking. Een ideale voedingsbodem voor een nieuw ICT instituut.
website: www.spangmakandra.com
ROC Midden Nederland
ROC Midden Nederland is ontstaan uit de fusie tussen het ROC Utrecht en ROC De Amerlanden. De fusie is goed voorbereid en het resultaat mag er dan ook zijn. Zo is er extra geïnvesteerd in ICT-middelen, huisvesting en onderwijsontwikkeling. Natuurlijk hebben we de goede dingen van de fusiescholen behouden. We hebben bijvoorbeeld nog steeds uitstekende contacten met het bedrijfsleven, instellingen en gemeenten in de regio. Maar het belangrijkste is dat we ook bij ROC Midden Nederland ons uiterste best doen om je een goede opleiding aan te bieden. Een opleiding waarin jouw carrière centraal staat.
website: http://www.rocmn.nl
Us Media
Us Media is een full service interactief productiebureau vol ervaring, passie en creativiteit. Al vanaf 1997 ontwikkelen wij geavanceerde interactieve projecten voor onze opdrachtgevers, maar ook voor toonaangevende reclame bureaus. Intussen werken we in hartje Amsterdam met meer dan 30 professionals aan websites, webapplicaties, marketing & communicatie trajecten, grafische ontwerpen en complexe IT oplossingen.
Ons portfolio is een fraaie waaier van mooi werk voor diverse merken, variërend van Business-to-business, business-to-consumer, thematisch, actiematig, promotioneel tot marketing ondersteunende oplossingen. Op elke interactieve vraag krijgt u van ons een passend en verrassend antwoord. Kijk bijvoorbeeld eens naar onze cases voor de introductie van een nieuwe Rexona Deo en de enorme marketingportal voor Modekoning Tommy Hillfiger.
website: http://www.usmedia.nl
SURINAME
Natin
Het Natuurtechnisch Instituut is een toonaangevend, ontwikkelingsgericht, dynamisch instituut dat beroepskader opleidt voor technische -, natuurtechnische - en laboratoriumsectoren die deel uitmaken van het bedrijfsleven, de dienstensector en de overheid van Suriname. Dit beroepskader heeft de kwaliteit en de potentie om zijn leidende rol te blijven vervullen in de ontwikkeling van ons land, en staat als zodanig nationaal, regionaal en internationaal bekend.
website: http://www.natin.sr/
Spang Makandra
Spang Makandra is een uniek initiatief. Dankzij een stevige opleiding krijgen Surinaamse ICT talenten de perfecte opstap naar een veelbelovende, internationale carrière.
In 2005 startten Us Media, the Backlot Holding en Cybermango Spang Makandra. In Suriname, een land met veel leergierige jongeren en een grotendeels tweetalige bevolking. Een ideale voedingsbodem voor een nieuw ICT instituut.
website: www.spangmakandra.com
You Tube Channel
We hebben een plek gemaakt waar je filmpjes van Suriname kan zien. Hier komen uiteindelijk alle filmpjes die gemaakt worden voor, tijdens en na de verschillende stages uit zowel Suriname als Nederland.
http://nl.youtube.com/gosuriname
http://nl.youtube.com/gosuriname
Overzicht van gastgezinnen
Suriname:
naam: Jean-Pierrre Draibas (17 jr)
Lelydorperweg 64E
Wanica
Suriname
Tel: 8684500
Reisafstand: 30 min
Naam: Previen Ghisiawan (17 jr)
Engelbrechtweg 36B
Meerzorg
Suriname
Tel: (+597)8510714
Reisafstand: 30 min
Allan Kartodikromo (18 jr)
Djintinderweg 16
Suriname
Tel: (+597)531372
Reisafstand: 10 min
Chirmoti, Awinash (17 jr)
Bakapasie
Meerzorg
Suriname
Tel: (+597)8548196
Reisafstand: 30 min
Libby, Jean (17 jr)
Borneoweg 119
Saramacca
Suriname
Tel: (+597)8724285
Reisafstand: 40 min
Jageswar, Akash (17 jr)
Oost-West-Verbinding BR.40
Saramacca
Suriname
Tel: (+597)8501032
Reisafstand: 40 min
Nederland
Raymond Bak (18 jr)
Utrecht
Nederland
Steven Baas (18 jr)
Soest
Pim van Denderen (18 jr)
Amersfoort
Nederland
Roland Emmerig (17 jr)
vlakbij Rotterdam
Nederland
Matthijs van leeuwen (26 jr)
Amersfoort
Nederland
Martijn Soesbergen (17 jr)
Nieuwegein
Nederland
naam: Jean-Pierrre Draibas (17 jr)
Lelydorperweg 64E
Wanica
Suriname
Tel: 8684500
Reisafstand: 30 min
Naam: Previen Ghisiawan (17 jr)
Engelbrechtweg 36B
Meerzorg
Suriname
Tel: (+597)8510714
Reisafstand: 30 min
Allan Kartodikromo (18 jr)
Djintinderweg 16
Suriname
Tel: (+597)531372
Reisafstand: 10 min
Chirmoti, Awinash (17 jr)
Bakapasie
Meerzorg
Suriname
Tel: (+597)8548196
Reisafstand: 30 min
Libby, Jean (17 jr)
Borneoweg 119
Saramacca
Suriname
Tel: (+597)8724285
Reisafstand: 40 min
Jageswar, Akash (17 jr)
Oost-West-Verbinding BR.40
Saramacca
Suriname
Tel: (+597)8501032
Reisafstand: 40 min
Nederland
Raymond Bak (18 jr)
Utrecht
Nederland
Steven Baas (18 jr)
Soest
Pim van Denderen (18 jr)
Amersfoort
Nederland
Roland Emmerig (17 jr)
vlakbij Rotterdam
Nederland
Matthijs van leeuwen (26 jr)
Amersfoort
Nederland
Martijn Soesbergen (17 jr)
Nieuwegein
Nederland
dinsdag 25 november 2008
Informatie: Tijdzone
Suriname is in Northern South America, bordering the North Atlantic Ocean, between French Guiana and Guyana. Suriname Standard Time is GMT -3. Two hours later than Eastern Standard Time (EST) in North America. Suriname does not operate Daylight-Saving Time
Informatie: Sport
Watersports: Beaches are not of the highest standard and only a few are suitable for swimming (which is prohibited at some classified beaches within nature reserves). An unusual but popular location for swimming is Colakreek, a recreation area 50km (32 miles) south of Paramaribo consisting of numerous creeks with brown water in the small savannah belt behind the coastal plains. There are public pools in Paramaribo, Niew-Nickerie, Moengo and Groningen and most hotels have private pools. There are facilities for sailing at Jachthaven Ornamibo.
Ecotourism: Nearly 80 per cent of the country is covered with tropical rainforest, which is protected by an efficient system of national parks and protected areas. Guided trips to Raleighvallen/Voltzberg Nature Park or Natuurpark Brownsberg (Brownsberg Nature Park) can be booked in Paramaribo. Some offer accommodation in lodges. Visits to indigenous village communities can also be organised and frequently involve river tours. One of the most popular is the five-day river tour of Kumalu and the Awarra Dam region. Wildlife enthusiasts can observe numerous mammals (including jaguars, pumas and ocelots), birds (such as flamingos and eagles), rare flowers (including orchids and ixora) as well as the black and blue morpho butterflies. Giant Leatherback sea turtles can be watched laying their eggs in the Galibi Nature Reserve (accessible by boat only). Bikes can be hired. Further information can be obtained from the Foundation for Nature Preservation in Surinam, Cornelis Jongbawstraat 14, PO Box 12252, Paramaribo (tel: 427 102/3 or 476 597; fax: 421 850; e-mail: webmaster@stinasu.sr; website: www.stinasu.sr).
Golf: An 18-hole golf course is located 5km (3 miles) from Paramaribo on the airport road.
Informatie: Over de mensen
Suriname has a small population of about 400 000 people. The offical language is Dutch, but many other languages are also spoken. Most Surinamese, about 85%, live in the coastal area, and almost all of them in Paramaribo. The forest is occupied by Maroons and Amerindians who live scattered along its major rivers. The northern coastal plain is farmed, mined and logged, and the area along most rivers is heavily used for subsistence agriculture in the interior.
Informatie: Winkeltijden
Stores are open at 8 am to 4 pm on weekdays and are closed by 1 pm on Saturdays. Stores are closed on Sunday. Bargaining is a must in the markets but in the main stores it will get you nowhere. Woodcarvings, particularly from cedar, are works of art.
Informatie: Geldverkeer
Banking: Banking hours are from 7 am to 2 pm.
Currency:Surinam Dollar (SRD) = 100 cents. Notes are in denominations of SRD100, 50, 20, 10 and 5. Coins are in denominations of 250, 100, 25, 10, 5 and 1 cents.
Currency:Surinam Dollar (SRD) = 100 cents. Notes are in denominations of SRD100, 50, 20, 10 and 5. Coins are in denominations of 250, 100, 25, 10, 5 and 1 cents.
Informatie: Sociaal
Food & Drink: The cuisine is as as varied as Suriname's population. Rice (farmed extensively in the Nickerie region) is the country's staple. Vegetables such as sweet potato, cassava, planatin and red peppers are commonly used.
Excellent Indonesian food can be found as can Hindustani dishes.
Excellent Indonesian food can be found as can Hindustani dishes.
Don't miss the opportunity to have fresh pinepapple available at the Central; market or at stalls on the roadsides leading out of Paramaribo. Other fabuluos tropical fruits include maripa and awarra.
Local rum is tasty and good value. Black Cat is recommended. Stay away from the very cheap rum. The local beer - Parbo- a pilsner type brew is also excellent; a must for beer lovers.
Nightlife: There are several nightclubs in Paramaribo, often attached to a hotel, with live music and dancing. There are also a number of discos and several cinemas, including a drive-in. In general, it is best to stick to the hotels unless accompanied by locals who know the reputations of other nightspots, in particular those out of the town centre. The Local Events Bulletin lists all current activities and is usually available in hotels.
Special Events: For further details, contact the Surinam Tourism Foundation (see Contact Addresses section). The following is a selection of special events occurring in Surinam in 2005:
Jan New Year’s Jam/End of Surifesta (top musicians welcome the New Year). Feb Carnival. Mar Holi Phagwa Hindu Spring Festival. Apr Evening March of Folkloric Groups, Paramaribo. Nov 1 Diwali Hindu Light Festival. Nov-Jan Surifesta (end-of-year festival). Nov 4-6 End of Ramadan.
Social Conventions: Informal dress is suitable for most occasions. Guayabera or safari outfits are increasingly worn in place of jackets and ties. Women should wear long trousers on trips to the interior. Beachwear should be confined to the beach or poolside. Photography: It is inadvisable to photograph public places, particularly of a political or military nature (including police stations). There is a general sensitivity about the taking of photographs – it is advisable to seek prior permission.
Informatie: Communicatie
Telephone: IDD is available. Country code: 597. There are no area codes. Outgoing international code: 00.
Mobile telephone: GSM 900 network. Main operator is Telesur GSM. Coverage is mainly limited to Paramaribo.
Fax: Faxes can be sent from the Telesur offices on Spanhoec Street, Paramaribo, and some hotels.
Internet: ISPs include SRNet (website: www.sr.net).
Telegram: These can only be sent from offices of Telesur (Telecommunicatiebedrijf Surinam) in both Paramaribo and the districts.
Post: Post office hours: 0700 to mid-afternoon. Airmail to and from Europe usually takes about one week to arrive.
Press: Dutch-language dailies include De Ware Tijd and De West.
Informatie: Bereikbaarheid
The main road (locally known as the Kennedy Highway) from the airport (Johan Adolf Pengel) to Paramaribo is paved and in generally good condition. The road from Paramaribo to Nickerie is also paved but apparently susceptible to flooding in the rainy season. Other roads are generally unpaved and bauxite topped making them dusty in dry season and in places difficult to negotiate.
Johan Adolf Pengel International Airport, often known as Zanderij, is located approximately 1 hour south of Paramaribo. The terminal is modern and has a limited selection of duty-free items available.
Air services to the interior usually operate on a charter basis. Medium-sized buses on the coastal highway are frequent and exceptionally cheap, but crowded; taxis, which are faster though more expensive, travel along the same routes. To visit the interior and some coastal areas, river transport is the least expensive (and often only) option.
Johan Adolf Pengel International Airport, often known as Zanderij, is located approximately 1 hour south of Paramaribo. The terminal is modern and has a limited selection of duty-free items available.
Air services to the interior usually operate on a charter basis. Medium-sized buses on the coastal highway are frequent and exceptionally cheap, but crowded; taxis, which are faster though more expensive, travel along the same routes. To visit the interior and some coastal areas, river transport is the least expensive (and often only) option.
Informatie: Algemeen Suriname
Area: 163,265 sq km (63,037 sq miles).
Population: 429,000 (UN estimate 2001).
Population Density: 2.6 per sq km.
Capital: Paramaribo. Population: 214,000 (2000).
Language: The official language of Suriname is Dutch. In the higher-end hotels English is widely spoken. The local dialect is Sranang Tongo (Surinamese, sometimes called Taki-Taki) is native language of Creoles and much of the younger population. East-Indians communicate in Sarnami Hindostani (a dialect of Hindi) and Indonesians speak Javanese.
Government: Republic since 1987. Gained independence from The Netherlands in 1975. Head of State: President Runaldo Ronald Venetiaan since 2000.
Religion: Approximately 48 per cent Christian, 27 per cent Hindu and 20 per cent Muslim.
Electricity: 127 volts AC, 60Hz. European round two-pin plugs and screw-type lamp fittings are in use.
GEOGRAPHY: To the west of the country is Guyana, to the south is Brazil, to the east is French Guiana and to the north is the Atlantic Ocean. The highest point in the country is 4000 ft high Julianatop. The vast majority of the population lives along the coast and along some roads which go inland.Wat is GoSuriname?
GoSuriname is een pilot studenten uitwisselingsprogramma waarbij studenten van het Natin (Suriname) en het ROCMN (Nederland). In december 2008 zullen er 6 studenten uit Nederland naar Suriname gaan om daar samen met 6 Surinaamse studenten projecten te doen en bedrijven te bezoeken. Aangezien studenten bij de studenten thuis verblijven zal er een optimale cultuur uitwisseling plaats vinden. In Mei 2009 zullen de 6 Surinaamse studenten naar Nederland komen om een zelfde programma in Nederland te volgen.
Deze BLOG is een plek voor vragen en antwoorden die je kunt hebben m.b.t. de uitwisseling met Suriname en Nederland. Mocht je zelf nog aanvullende vragen of opmerkingen hebben laat ons die dan weten op e-mailadres: gosuriname@gmail.com.
Veel plezier!
Het GoSuriname team
Wilt u contact met ons opnemen dan kan dat op e-mailadres: gosuriname@gmail.com
Deze BLOG is een plek voor vragen en antwoorden die je kunt hebben m.b.t. de uitwisseling met Suriname en Nederland. Mocht je zelf nog aanvullende vragen of opmerkingen hebben laat ons die dan weten op e-mailadres: gosuriname@gmail.com.
Veel plezier!
Het GoSuriname team
Wilt u contact met ons opnemen dan kan dat op e-mailadres: gosuriname@gmail.com
Abonneren op:
Posts (Atom)