donderdag 11 december 2008

Door de ogen van....

Matthijs van leeuwen

Zaterdag 6 dec.

Eindelijk is het zover, ik ga naar Suriname. Zoals gewoonlijk, bij dit soort spannende dingen, werd ik veel te vroeg wakker (4:00). Ik heb nog geprobeerd om verder te slapen, maar uiteindelijk heb ik dat maar opgegeven om 4:30, ik had er gewoon te veel zin in. Na eindeloos op 7:00 gewacht te hebben mocht ik gaan. Zoals ik van mezelf gewend ben, kwam ik ook nog eens veeeeeel te vroeg aan op schiphol, ik was er al om 8:40 terwijl we om 10:00 hadden afgesproken, dus lekker schiphol verkend. Wat betaal je daar veel geld voor een versnapering, meine liebe, maar goed voor 1 keertje kon het wel.

Om 9:45 begonnen mijn teamleden zich te verzamelen op de afgesproken plek en na wat grappen en een uitgebreid afscheid was het tijd om te gaan. Na ingecheckt te zijn hebben we eerst nog een rondje tax-free gedaan, en toen was het tijd om aan boord te gaan. Leuk hoor al die spanning er om heen, en al die grote vliegtuigen te zien.
We vlogen met een boeiing 747.
Aan boord hadden we echt weinig ruimte, en ik baalde al dat ik 10 uur vliegen voor de boeg had. Uiteindelijk viel het wel mee, ik heb wel wat gedommeld aan boord.
Ik had allemaal plannen om aan boord film te kijken, muziek te luisteren of een boek te lezen,maar daar ben ik helemaal niet aan toegekomen. Ik heb wel af en toe een film gekeken die de KLM uitzond.
Aan boord hebben we trouwens een prima service gehad van het klm personeel, ze liepen af en aan met drankjes voor iedereen, en maaltijden (die niet veel voorstelden en me deed denken aan een ziekenhuis).

Na zo`n 7500 km gevlogen te hebben met een gemiddelde snelheid van zo`n 900km per uur (en zo`n 9:5 uur vliegen) landden we eindelijk in Suriname om een uur of 17:30 (Surinaamse tijd dan, dus zo rond 21:30 Nederlandse tijd).

Het eerste wat me opviel zodra ik uit het vliegtuig stapte (in mijn winterkleren….) was de hitte!!! Mijn god wat was het warm en vochtig, en het was al 17:30 dus alweer wat afgekoeld!!! Het wordt zo`n 30 graden overdag, tussen 12:00 en 15:00 is het op zijn warmst.
Maar wat een heerlijk gevoel om nu eindelijk in de tropen te zijn, ik heb echt een vakantie gevoel.
Na de douane werden we begroet door een man met een bordje met roc erop, die moesten we hebben. In alle drukte begon er een jongen onze koffers in te laden in een busje en daarna vroeg die om geld. Ok, dus zo werkt dat… om geen gezeik te krijgen hebben we die jongen wat klein geld gegeven. Wat bleek? Hij hoorde niet eens bij ons.. na 3 sigaretten gerookt te hebben (want we hadden net 11 uur zonder gezeten, stapten we in het busje die ons naar Paramaribo bracht.
Dit was nogal een ervaring want deze chauffeur reed echt als een gek, en dit zo de hele 50 kilometer naar Natin (de school in Paramaribo waar we ons gastgezin zouden ontmoeten), op een gegeven moment heb ik de chauffeur toch maar gevraagd of het iets rustiger kon. Ik wil geen berichtje op het NOS worden….. lol.

Eenmaal veilig aangekomen op het natin, werden we voorgesteld aan onze gastgezinnen en binnen 5 minuten zaten we in de auto op weg naar hun huis.

Mijn eerste indruk van mijn gastgezin is heel er goed. Ze zijn erg aardig en vriendelijk.
Het wordt me wel duidelijk dat de vader echt de broek aan heeft in huis.
Het was een hele lange reis en dag, maar erg goed/leuk. Het was te donker geworden om iets van de omgeving te zien, maar dat zou morgen wel komen. Ik kon ook wel even douchen, en dat was na zo`n lange reis erg welkom. Er was echte een kleine aanpassing die ik daarvoor moest maken omdat de badkamer werd verbouwd. Ze hadden namelijk ter vervanging een beetje provisorisch een douchecabine buiten in de tuin gemaakt van wat balken en golfplaten. En als kraan was er een tuinslang. Was ook errug leuk om zo een keer te douchen, maar man wat was dat koud water. Het water wat ze daarvoor gebruiken is regenwater, dat slaan ze op in grote tanks en pompen ze dan op. Ze kennen/hebben hier overigens geen “warm” water, alleen maar dat regenwater dus…., overigens word dat water een beetje opgewarmd door de zon, maar niet veel, en is dus s`ochtends extra koud.

Zondags werd ik wakker, nog steeds verkouden, maar wel heerlijk geslapen. Wat een sfeertje hier. Toch maar ff naar buiten gegaan om te kijken hoe het eruit zag. Wat een natuur hier, errug mooi. In de tuin staan palmbomen en fruitbomen. Ik zie kokosnoten hangen en hele mooie bloemen en planten. Het is heel lekker weer met een lekker temperatuurtje, wat me wel zorgen baart, want hoe heet wordt het vanmiddag dan……
Maar goed, ik zit in de tropen, een droom die werkelijkheid word, en hij is tot nu toe heel mooi, warm maar wel mooi.
Ik heb ook al wel wat van de omgeving gezien, winkeltjes en huizen en wegen, erg leuk om te zien allemaal.
Overdag heb ik niets gedaan, lekker gezeten onder een afdakje.
S`avonds ben ik mee geweest met naresh (de Surinaamse student waar ik bij in huis zit) naar het zaalvoetbal, en tot mijn geluk hebben we onderweg Roland en Martijn opgepikt met hun Surinaamse studenten. Dit vond ik erg leuk, konden we mooi onze tot nu toe ervaringen uitwisselen. Roland heeft zelfs nog even mee gevoetbald maar, eigenlijk was het er te warm voor.
Toen we klaar waren ben ik nog ff lekker onder de douche geweest en daarna mijn bed ingedoken.


Maandag morgen werd ik om 5:15 gewekt (hoezo vakantie?!?!?!!!!!?? Echt niet dus), we moesten namelijk om 6:15 naar school, die om 7:00 begint hier. Wel een voordeel is dat de school ook stopt om 13:00, maar goed het is dan ook te warm.
Het is hier eigenlijk altijd wel “te” warm, maar echt heet word het tussen 12:00 en 15:00.
Vandaag vond ik het wel meevallen, we kwamen ook vaak op locaties waar ze airco hadden, dus dat compenseerde weer een beetje.
Maar goed, toen we op school aankwamen hebben we eerst een beetje kennis gemaakt met wat leraren, en heeft Werner nog eens een beetje uitgelegd wat de bedoeling was.
Iedereen werkt in groepjes van 4 (2 Nederlandse en 2 Surinaamse jongens).
Voordat we aan onze opdracht begonnen hebben we eerst in Paramaribo een simkaartje gekocht, zo kunnen we elkaar (en eventueel naar Nederland) goedkoop bellen. Ik was ongeveer 25 Surinaamse dollars (= ongeveer €8,-) kwijt voor een simkaartje en een hoop belminuten. Daarna hebben ergens een kopje koffie gedronken.
Toen we terug op school waren ben ik met mijn groepje naar de locatie geweest waar wij onze opdracht moesten doen.
Dit was de opdracht die we kregen:

Opdracht 3: Netwerkje te Mattonshoop
Omschrijving
Het Natin bezit een complex te Mattonshoop waar de eerstejaars studenten zijn ondergebracht. Hier bevindt zich een lokaal met een aantal computers die ook in een netwerkje verbonden moeten worden.
Hier moesten we kijken wat nou de bedoeling was en wat de huidige situatie was, en wat bleek…… de informatie die in de opdracht stond kwam niet overeen met de werkelijkheid. De opdracht was om een aantal pc`s die in een lokaal stonden in een netwerk te zetten, dus uit die opdracht haalden we dus de informatie dat er een aantal pc`s zouden staan in een lokaal. Dat was dus niet het geval. Nu hebben we geïnventariseerd wat er wel was en wat de situatie nu wel is en wat de wensen zijn van de directie daar zijn. Met deze info gaan we dinsdag maar even met onze opdrachtgevers praten, want nu is het niet echt duidelijk wat onze taak dan zal worden.
Grappig om op je eerste werkdag/schooldag al te merken hoe dat hier gaat…
Maar goed, vanmiddag gaan we met een aantal naar de “cyber”, zo heet hier een internetcafé, en kan ik even mailen met het thuisfront en natuurlijk ff mijn mail checken. En gewoon weer ff genieten van het o zo verslavende medium “internet”.

Mijn gastgezin stond er ook op dat ik mijn ouders even zou bellen, om te laten weten hoe het met me is enz. dat heb ik dus zondag geprobeerd maar ze waren niet thuis. Op zich vind ik het niet erg om op hun kosten naar Nederland te bellen, maar uit beleefdheid probeerde ik het te weigeren. Ik vond het ook niet echt nodig, maar volgens mij doe ik hun er een plezier mee en vinden mijn ouders het vast ook erg leuk. Dus geen weerstand meer. Nu heb ik trouwens mijn eigen simkaart en het is niet echt heel duur naar Nederland bellen, dus zal ik later ff laten weten hoe het hier is.

Het is hier zo mooi!! Ik vind de natuur en heel de sfeer echt geweldig. Ik ben nog wel erg verkouden en dat is echt frustrerend. Maar alles is zo leuk om mee te maken, ik kan het niet echt beschrijven. Ik kom ogen te kort (en energie!!! Want ik ben nog steeds best moe, maar als het goed is is dat met een paar dagen wel anders).
Tja, muggen…. Ik ben al wel een aantal keren gestoken en loop al met meer dan 10 van die irritante jeukende bultjes rond. Die afterbite helpt ook niet echt. Ik zal me meer moeten insmeren met die “deet” zooi.
Ook merk je aan alle geluiden dat je in de tropen zit, ok je hoort dan wel geen apen enz. maar wel heel veel vogels en natuurlijk s`avonds en s`morgens heel veel krekels en kikkers.

Dinsdags hebben we op school nog wat aan ons plan van aanpak gedaan, en hebben we nogmaals de locatie “mottonshoop” bezocht. Het oorspronkelijke plan was om daar de maten op te meten zodat we wisten hoeveel meter kabels en kabelgoten we nodig zouden hebben, totdat Werner (die met ons mee was gekomen omdat we na het meten naar huis zouden gaan en hij mij en mijn gastgezin een bezoekje zou brengen) op het idee kwam om een draadloos netwerk te maken. Dit zou ons dan veel tijd en werk besparen. Natuurlijk klinkt “minder werk” goed in onze oren (we blijven ict`ers), en dus leek ons dat een goed idee. Met een opgelucht hart (omdat we nu niet in die hitte allemaal moeite hoeven doen om het netwerk aan te leggen) zijn we naar huis gegaan.
Nadat we Martijn thuis hadden gebracht heb ik Werner voorgesteld aan mijn gastgezin, en hebben samen heerlijk gegeten. Na het eten hebben we heerlijk een sigaretje gerookt en heeft werner is gevraagd of alles wel goed ging, na een flauwe grap van men. Radjin (de man des huizes) was wel helder dat het goed ging en de sfeer heel fijn was.
Dat moet ik echt wel ff vermelden, dit gastgezin is uitermate gastvrij en vriendelijk. We hebben al afgesproken dat wanneer hij in Nederland is hij met zijn gezin altijd welkom is.
Ik ga echt iets leuks verzinnen als afscheidscadeau.

Woensdag hebben we s`morgens eerst even kort een meeting gehad (zoals iedere morgen) om te kijken waar iederen staat en of er problemen waren.
Ne de meeting zijn we gelijk naar de systeembeheerder (men. Karim) gelopen om onze plannen voor te leggen. We waren eerst een beetje bang dat hij die optie te duur vond, maar al snel bleek dat hij dat ook de beste keuze vond en daar ook al aan gedacht had. Echt fijn dat hij achter ons staat. Daarop zijn we naar de winkel gegaan om eens te kijken wat alles kost, deze begroting moesten we dan maar aan hem geven. Zodoende hebben we dit gedaan. Ook moesten we naar een bedrijf die over draadloze netwerken gaan, daar heeft de school een contract mee, en hun zorgen ervoor dat straks het draadloos netwerk op de locatie “Mattonshoop” kan communiceren met de locatie “Coppename straat”. daar wou men. Karim ook een prijsopgave van. Met deze gegevens zijn we uiteindelijk naar men. Karim gegaan, en die was tevreden. Wel moest hij nog weten wat het zou kosten als we een netwerk zouden aanleggen met kabels want hij moest gaan lobbyen voor ons bij de directie. De kosten voor draadlos waren iets duurder maar ik heb er wel geloof voor dat we groen licht krijgen. Hij zou direct gaan bellen en het ons direct laten weten, maar zoals dat (hier) gaat, hebben we niks meer gehoord. Hopelijk gebeurt dat morgen. We hebben wel al 1 pc kunnen krijgen om die alvast schoon te maken en te installeren, dit hebben we ook direct gedaan.
We gaan vaak drinken kopen in de kantine, maar dat is ook logisch want het is zoooo warm!!! Ze verkopen hier erg lekkere sap op school.
S`avonds zijn we gaan zwemmen met Roland, Martijn, Naresh, Akash en Previen, EINDELIJK!!! O wat had ik daar ff behoefte, het water was lekker warm (warmer dan de douche bij ons thuis!!!) en er waren relatief weinig muggen. Over muggen gesproken, ik heb erg veel last van die beestjes, mijn voeten zijn net een heuvellandschap en dat jeukt als de pest. Eigenlijk heb ik hier alleen als ik binnen in huis of bij huis ben. Ze steken je overal en zelfs door je spijkerbroek heen. Ik heb wel van die anti muggen gel, maar het helpt niet helemaal. Maar goed, het hoort er gewoon bij, ik ben wel op zoek naar de beste manier om te gaan slapen. Ik heb eerst een paar dagen met een ventilator geslapen, maar aangezien ik al verkouden ben is dat niet echt het beste wat je kunt doen. Vannacht heb ik geslapen met sokken aan, ok dat was wel warm maar het heeft volgens mij wel geholpen. Zal is kijken of ik vandaag de klamboe kan ophangen.











2 opmerkingen:

  1. Wat een fantastische ervaring Matthijs!!!! Mooi verhaal ook. Hopelijk geen last mer van je muggenbulten ...

    Veel plezier nog!

    Wim Bos

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Studenten,
    Allemaal veel liefde, gezondheid en geluk voor 2009.

    Wim de Jong
    docent ICT
    Amersfoort

    BeantwoordenVerwijderen